GESCHIEDENIS 70B
2018

NEDERLAND 70B-BELGIË 70A (OLD LIONS)
Clash der Lage Landen -

27 januari 2018
Op een droog en winderig Tilburg bond het Glasgow-team de strijd aan tegen de Belgische vrienden. We hadden nog een appeltje met ze te schillen.
Ons team bestond uit: Dolf (onze draaischijf) ,Joep (veurzitter),(kleine) Eric, Henk R. (reislijer), Ben Hamel)en), Paul S (trateeg)., Jan van Campenhout (invallend), Hein Ziegenhart (invallend), Herman (de bekkentrekker), Gerard (fotograaf en motormuis), Fred (Super Mario) en Rob O (over de top). Geblesseerd maar aanwezig: Rob W(ils voor elk wat) en Bob (H(andje geblesseerd).
Dit alles onder leiding van Eric (de grote).
Na een gedegen tactische bespreking en een een dito warming begonnen we aam 4x 17,5 minuut. De speltactiek was het vertrouwde 3-3-3 met straffe mandekking op alle posities en geen domme ballen en snel passen. Allemaal feilloos begrepen door de 70 b-ers uiteraard…….
En, nog belangrijker: geen overtredingen in de cirkel want dat zou en strafcorner zijn….in Glasgow hadden we, geloof ik 6 tegengoals waarvan 5 strafcorners dus een goede tip…….Bij uitverdedigen van de tegenpartij actief zijn en gelijk druk zetten. Ja, ja dat is niet niks he?
Na het zingen der volksliederen en het overhandigen van Schiedamse jenever en Belgische chocolade onden we beginnen.
Dit alles resulteerde in elk geval in een veldoverwicht met de eerste mooie kans na ca. 8 minuten. Precies in de laatste minuut van het eerste kwart een SC voor ons. Aangever Herman, pass van Paul op Joep en vandaar naar Fred die fraai scoorde 1-0.
Het tweede kwart kwam Hein in het veld, die kreeg het op zijn heupen maar dat schoot later door naar zijn rug helaas dus dat was een kort genoegen.
Wel kregen wij weer een (mislukte) SC maar wel een fraaie pass van Jan op Fred en 2-0. Een van de weinige Belgische aanvallen leverde een goed genomen maar heel hard naast gaande SC op.
Ruststand dus 2-0 en een heel gepalaver met uiteraard het hoogste woord voor Eric de Grote. Grapje: Eric de tactische coach, Bob de prestatiecoach en Rob Wils de manager maar dat gaat hem niet worden he?
In de tweede helft zag de Belgische keeper bij een scrimmage Gerard’s hoofd voor de bal aan, maar gelukkig kon Gerard worden opgelapt en verder spelen.
Na een mooie snelle harde pass door het midden van Henk kon (alweer!) Fred fraai intippen 3-0.
Toen werd Joep hardhandig gevloerd na een soepele passeerbeweging waardoor hij nogal hard op zijn achterste viel: de bilnaadspray bleef in de tas en ook hij kon verder. Wel was hij nog in staat tot de mooiste on liner van de wedstrijd over een van de scheidsen: ‘ de enige vent in het veld die we tegen hebben’………(dat mag de veurzitter zeggen toch?). Maar ook miste hij helaas alleen voor de keeper.
De helden werden moe in het 4e kwart maar niet nadat een fabelachtig hard schot van links door Gerard op miraculeuze wijze via een Belgische stick op de doellijn nog over werd gewerkt. Na nog wat kleine kansen eindigde de wedstrijd derhalve, na somtijds mooi combinatiespel vanuit het sterke middenveld ineen verdiende 3-0 zege.
Aangezien 60 B en 65 B gelijkspeelden werd deze ‘clash’ gewonnen door Nederland (maar de Belgen komen er aan, net als in het ‘grote’hockey’ !!
Na een gezellige borrel met veel gegis , gegok en wat dies meer zij over wie in Barcelona spelen gaat konden we aan een uitstekend verzorgd (lopend) buffet (pommes de terre gratine, viandes, champignon, choux de Bruxelles, charbon rouge et un dessert) was het tijd voor de diverse toespraken, namen de Nederlanders in de persoon van Herman de vreselijke lelijke trofee in ontvangst en presenteerde Joep zich als nieuwe voorzitter en nodigde hij en –passant de Belgen uit voor deelname aan onze OLW’s, strak plan.
Begin juni vinden de returns plaats, dan met de Barcelona selecties plaats.
Kortom een mooie 60+ dag, Tilburg bedankt voor de gastvrijheid en tot een volgende keer.

Bob Hulst
Foto
2017
Op 15 april speelde 70B een oefenwedstrijd tegen 65 BLAUW. Verslag.
2016
Foto
2016-12-17
​NEDERLAND - BELGIË
HC TILBURG 1500 uur verslag volgt
2015
​Verslag 70-B  Londen 22-28 augustus 2015.
In de aanloop naar dit toernooi is het geruime tijd de vraag geweest of er voldoende spelers beschikbaar zouden zijn.
Uiteindelijk is besloten dat wij met slechts 13 spelers , een coach en een manager zouden afreizen naar Londen en
dat na de wedstrijden van het 75-plus-team twee van hen ons zouden komen versterken. Dit bleek bittere noodzaak,
omdat wij na de tweede wedstrijd al twee geblesseerden hadden en later zelfs drie , waardoor ook de coach als speler
moest fungeren. Opvallend detail : alle geblesseerden campinggasten; hotels zijn dus niet alleen comfortabeler maar
kennelijk ook gezonder.
De tegenstanders in de poule waren bekend , namelijk dezelfde als een jaar tevoren in Den Haag.
De eerste wedstrijd op zaterdag , onder (sub)-tropische omstandigheden , tegen het Australische Southern Cross
verliep tot en met het derde kwart met wisselende kansen over en weer. Omdat de achterstand nog tot 0 - 1 beperkt
was , werd alles op de aanval gegooid. Zoals zo vaak , vallen de goals dan aan de andere kant. Een geflatteerde
0 - 4 nederlaag was het gevolg , waarbij zij aangetekend dat er soms meer hinder werd ondervonden van de arbitrage
dan van de australische tegenstander.
Wij gaven als enige nederlandse team op zondag acte de presence op de welkomstreceptie in het Grange Hotel.
De wedstrijd tegen Alliance verliep zoals verwacht kon worden. Ondanks een duidelijk veldoverwicht slaagden wij
er niet in te scoren , met als gevolg dat een uitval van Alliance fataal werd; 0 - 1 verlies derhalve.
De wedstrijd tegen Engeland-LX werd gespeeld onder barre omstandigheden. Hevige regen van begin tot einde.
Dit  ligt ons kennelijk toch beter dan hitte , want er werd gescoord , twee keer zelfs. Omdat de engelsen dit ook
deden werd de uitslag 2 - 2 .
Na 3 wedstrijden eindigden we zodoende als vierde in de poule en moest de kruisfinale tegen wederom Southern
Cross gespeeld worden.Op de wedstrijddag regende het zo mogelijk nog harder dan de dag ervoor. Gevolg : twee
onder water staande velden waarop aanvankelijk niet kon worden gehockeyed. Met een vertraging van enkele uren
kon het programma gelukkig toch worden uitgespeeld.
Wij kwamen , niet onverdiend , al vrij snel op een 1 - 0 voorsprong. De australische druk nam weliswaar toe , waardoor
er zelfs ook kansen op een grotere voorsprong ontstonden , maar naarmate de wedstrijd vorderde leek het er steeds
meer op dat wij de overwinning uit het vuur konden slepen en daardoor in de finale zouden komen.
De laatste minuut werd echter fataal. Een onnodige strafcorner resulteerde in een 1 - 1 eindstand. Shoot-outs moesten
de beslissing brengen. Omdat dit de eerste keer was tijdens het toernooi , vond kennelijk iedere official dat er voor hem
of haar een taak lag. Dat leidde de aandacht nogal af van de hoofdzaak : scoren. De enige van ons die het hoofd koel
hield was onze topscorer Harm Rasterhoff. Omdat de australiers twee koele kikkers hadden , verloren we uiteindelijk
de shoot-outs met 1 - 2 . Geen finale dus , maar nog een vijfde wedstrijd tegen Engeland-75-plus.
Bepaald geen gezapig potje , want de engelsen hadden zich terdege voorbereid en wonnen de wedstrijd verdiend met 1 - 0 .
Slechts een wedstrijdpunt uit vijf wedstrijden lijkt op het  eerste gezicht teleurstellend , doch dat was  niet het overheersende
gevoel bij het team ; immers op een haar na toch de finale bereikt.
Tijdens de afsluitende gezamenlijke maaltijd overheerste dan ook het gevoel van tevredenheid over een gezellig toernooi.
De deelnemers waren : Marius v.d. Bosch (coach) ; George Kuntz (manager) ; Haje Wessels (keeper) ; Bas van Benten ;
Sikko van Daal ; Sytzes v.d.Meer ; Cees Rosingh ; Jan Hendrik van Puffelen ; Frits Hesselink ; Sicco Faber ; Dirk de Vries ;
Pieter van Seventer ; Fred van Enkhuijzen ; Harm Rasterhoff ; Wim van Noortwijk (ook 75-plus) ; Jaap Hazewinkel (ook 75-plus);
en Reino Westebring (aanvoerder) .