Optreden van DuBènt tijdens de beachparty voor Blue Lagoon op het strand van Scheveningen, WGMA WK 2014, Den Haag
Een greep uit de verslagen .... :
- ALV 2023, na OLW Push, 7 december 2023
- Zeilen, Nieuwkoopse Plassen, 1 juni 2023
- OLW KZ, Indische Rijsttafel, 28 februari 2023
- OLW Hoorn, Mosselen, haring en partnerprogramma 25 oktober 2022
- Zeilen , Nieuwkoopse Plassen, 18 mei 2022
- OLW Hoorn, Mosselen, oesters en partnetprogramma, 26 oktober 2021
- Zeilen op Nieuwkoopse Plassen, 8 september 2021
- Golf: Adriaan Wijt-bokaal, Arriën, 1 september 2021
- Golf: Adriaan Wijt-bokaal, Putten en Hattem, 31 augustus 2020
- Kaderdag Hattem, 29 augustus 2019
- Zeilen voor de Scheepskist van JW, 29 mei 2019
- Adriaan Wijt-bokaal, Teteringen, 23 augustus 2018
- Zeilen voor DE SCHEEPSKIST VAN JAN WILLEM VAN WANING, 30 mei 2018
- Uitslag Belangstellingsregistratie Zeilen - Tennis - Roeien, 8 december 2017
- Nieuwjaarsreceptie, Gooische, 6 januari 2016
- Adriaan Wijt-bokaal Spaarnwoude, 23 september 2015
- Vrienden van 60plus schieten bij Dorhout Mees, 6 mei 2015
- Aspergesdiner Venlo, 28 april 2015
- Lustrumviering Wageningen, 10 oktober 2014
- WGMA WK Den Haag, Beach Party, 11 juni 2014
KORTE IMPRESSIE VAN DE ALV van 7 december 2023
- Voor het eerst en voor het laatst een unieke bestuurstafel met een dubbel bestuur in het clubhuis van Push
- In een vlot tempo worden de diverse onderwerpen van NDHC 55+ en NHC 60+ welke nog een goedkeuring van de leden nodig hebben aan de orde gebracht en na een korte toelichting goedgekeurd.
- Vooral de begroting overstijgende posten Fusiekosten en Wedstrijdkleding moesten door de penningmeester toegelicht worden
- De twee besturen kregen via de voordrachten van de financiële commissies décharge van de vergadering.
- De aftredende bestuursleden Anette Visser, Anke Bernink, Hanneke Mulder, Marius van Huijstee, Kest Huijsman en Joop van Eekeren krijgen onder applaus een wijnpakket uitgereikt.
- Zowel Gooske als Marius danken op hun beurt de leden voor hun geduld tijdens deze rumoerige periode die veel emoties kende.
- Een opvallend feit doet zich voor bij het benoemen van de financiële commissie, waarbij Peter van de Oetelaar doorschuift naar voorzitter en de voorgedragen Karin Bunt werd benoemd als lid. Voor de functie plv.lid melden zich drie leden, waarbij Josine Sips de verkiezing wint voor Ineke van Elsen en Paul Boersma.
- De Jan ten Hoopen trofee wordt dit jaar toegekend aan Reinier van Kuyk, wegens zijn grote inzet voor de externe communicatie en voor de organisatie van het opa/oma/kleinkind hockeytoernooi, waarbij hij zelfs het nationale Chinese damesteam wist in te schakelen.
- Vervolgens ontvangt Hanneke Mulder de zilveren hockeystick als teken van het feit dat ze benoemd is tot lid van verdienste. Ook Joop van Eekeren werd weliswaar zonder versierselen lid van verdienste.
- Het nieuwe bestuur vroeg en kreeg toestemming om het ontwerp HR voorlopig te gebruiken al s leidend in afwachting van het vervolg op deze vergadering (feb 2024?) voor aanname van definitief HR. Vervolgens komen ook de personele bezetting van de diverse commissies aan de orde.
fm Joop van Eekeren en Hanneke Mulder-de Wit
gepubliceerd 7 december 2023
DE BIJNA OFFICIËLE VERSIE VAN DE ALV VAN 7 DECEMBER 2023
Bijgaand tref je de samenvatting van de besluiten van de 1e vergadering van de nieuwe vereniging afgelopen donderdag 7 december op Push in Breda.
Met vriendelijke groet,
Ger Willems
Secretaris N.H.C. “De Zestigplussers”
gepubliceerd 13 december 2023
Bijgaand tref je de samenvatting van de besluiten van de 1e vergadering van de nieuwe vereniging afgelopen donderdag 7 december op Push in Breda.
- Alle stukken bij de agendapunten 3, 4 en 5 zijn goedgekeurd
- Het bestuur kreeg decharge voor zowel het financiële als voor het totale beleid
- Na de bestuursverkiezing bestaat het bestuur uit: Guus Appels (voorzitter)
Ger Willems (secretaris) Eduard de Gruijter (penningmeester) en de bestuursleden Gooske Douw, Mieke van Hassel en Iwald Mons - De begroting 2023-2024, inclusief de contributie is goedgekeurd
- De samenstelling van de Kascommissie 2023-2024 is: Peter van den Oetelaar (voorzitter) Karin Bunt en Josine Sips (plv. lid)
- De samenstelling van de Continuïteitscommissie 2023-2024 is: Joep Heesters (voorzitter) Roeland Boertje en Hanneke Mulder
- De vergadering heeft er mee ingestemd om met het voorliggende HHR van start te gaan in afwachting van een definitieve versie in het voorjaar
- De volgende laureaten werden benoemd:
- Reinier van Kuyk, Jan ten Hoopen trofee
- Hanneke Mulder - de Wit, Lid van Verdienste
- Joop van Eekeren, Lid van Verdienste
Met vriendelijke groet,
Ger Willems
Secretaris N.H.C. “De Zestigplussers”
gepubliceerd 13 december 2023
Zeilen Nieuwkoopse Plassen, 1 juni 2023
AAN LAGER WAL ....
Het was minder druk dan bij de vorige edities van het zeilevenement, waarbij de hockeystick voor een dag werd omgeruild voor een helmstok. Aan de Nieuwkoopse Plassen was het in de serre bij jachthaven Tijsterman goed toeven, want het windje met een flinke factor noord zorgde voor onderkoeling. Diezelfde windrichting zorgde voor het samenstellen van een wedstrijdbaan voor een verrassing, want veelal zit de natuurlijke medewerker in de westhoek van de plas.
Hanneke Mulder en Jos van Riet hadden de zaak goed voor elkaar en een evenwichtige bootindeling gemaakt. Na een uurtje vrij zeilen en bootgewenning koos het antieke fregat van Jan Willem van Waning positie om als startschip deel van de startlijn te vormen. Gezien de qua richting en sterkte nogal dwarrelende wind was het lastig om positie te kiezen voor een staart vanaf lager wal.
De laatste aangehouden stoot van de scheepstoeter bracht uiteindelijk de vloot van vijf schepen op weg naar het noordelijk deel van de plas. Twee obstakels waren in de route opgenomen: het ronden van een eilandje met hoge bomen en bijbehorende luwte en niet te vergeten de slingerende slootpassage met smal vaarwater en bomen.
Het was in die laatste hindernis dat Peter Riemslag, Roland Boertje, Margreet en Ed Tromp hun slag sloegen en de gehele tijd op kop varende Joop van Eekeren, Ernst van der Marle, Joska Keuning en Martin Blauw via een draaiend vlaagje voorbij gingen en daarmee de wisselprijs "De Scheepskist van JW" met ververste inhoud veroverde.
Feiko Feijtes zorgde met Harm Vismans, Diederik Mommaal en Inkie Schouten voor het opvissen van alle overboord gevallen en drijvende spullen en finishte als laatste wat hem de Rode La ntaarn opleverde (boze tongen beweren dat hij zijn prijs nu als achterlicht voor zijn PUCH gaat gebruiken : antiek op antiek).
De aangekondigde vossenjacht kwam te vervallen, waarbij het niet duidelijk werd of faunabeheer het afschot van vossen binnen het Natuurgebired Nieuwkoopse Plassen verbiedt.
Een kleine blauwe hap zorgde voor de afsluiting vaan een geslaagde dag. Prima organisatie op een mooie locatie die recht heeft op wat meer deelnemers volgend jaar.
Zeuntje Fred
ps
voor foto"s : ga naar FLICKR 60+ Albums
gepubliceerd 4 juni 2023
OLW KZ, 28 februari 2023
Over opwarming, walnoten, ijstekort, zonsverduistering, hockey en haring.
Om maar met het laatste te beginnen: het befaamde mossel – en
oestergebeuren bij een OLW in een buitengewest was ditmaal zonder door
Bas Groenendijk gestoken oesters, omdat deze OLW op een dinsdag viel. En
dan schijnt het tij niet gunstig te zijn in het weekeinde(?). Dus de bakens
werden verzet en aangezien Enkhuizen 3 haringen in het stadswapen heeft
en dichtbij Hoorn ligt, werd een haringkar getrokken door His Wilms, en tot
verbazing en vreugde van velen gevuld met Hollandse Nieuwe. Uitje erbij en
vlaggetjesdag erop en gelijk met de bitterballen geserveerd bij bier en witte
wijn. Want haring moet zwemmen.
Dat het zo’n bijzondere OLW zou worden, konden de mannen en vrouwen
van de West Friese Hockey Club (eigenlijk HMHC, net als Hilversum, maar
dan Hoornse-) niet bevroeden. Huib Preij was dusdanig uit het lood geslagen,
dat hij de OLW niet vanaf de zeepkist opende met zijn keurige stemgeluid. Hij
had een fout gemaakt bij het tellen van de opgaves en hij was niet in staat dit
nog te herstellen. “ik ben te lui daarvoor”. Geen voorzitter meer, dus zelf alles
doen en niet meer delegeren, dat vreet aan je. Als Boris Johnson terug komt
kan Huib ook wel weer terugkomen, dacht ik nog. Het opgaveformulier was
ook wel een erg ingewikkelde multiple choice voor velen: hockey, boven 68+,
hangmosselen, vegetarisch, kipsaté, partner, partnerprogramma,
partnermaaltijd, glutenvrij, geen noten op je zang, betalen. Alle denkbare
combinaties werden gekozen. Uiteindelijk geldt en telt alleen wie betaald
heeft voor de organisatie. Tsja en dan krijg je lastminute verschijnselen als:
niet- vooraf-betaald-en-toch-gekomen. Wat de feestvreugde nog meer
vergrootte.
Genoeg hierover. De dag begon droger en droger, de zon brak door, de
temperatuur steeg hoger dan waarop gerekend was, dus is er tijdelijk een
hapje uit de zon genomen op deze gedenkwaardige 25ste oktober. Er werd
gewoon doorgespeeld, waardoor er ook maar eenmaal vooraf gesproeid kon
worden. De dames 55+ speelden op zandveld 4, en misten het sproeien niet.
Bijzonder aan deze OLW was ook de late start: 12:30 uur. Terwijl het
partnerprogramma om 12 uur zou beginnen. Ik weet wel: hockeyen is ook
belangrijk op een dergelijke dag, maar het was nu snel walnoten voor de
geest– of gembercake voor de pep naar binnen werken en met koffie
bezegelen. Er gaat toch niets boven huisgemaakte cake, waarvoor menige
noot gekraakt is. Een licht opgewonden clubje van 24 partners&partners
(beiderlei kunne) genoot van Grote Oost tot Rode Steen en zag de slag om
de Zuiderzee in een gevel gewonnen worden in 1573. 2 Groepen kregen van
2 gidsen een heleboel oud nieuws over de rijke Zuiderzeestad, waar Coen
met zijn (wan)daden niet alleen een stad maar ook een tunnel naar zich
vernoemd kreeg.
Ruim in borreltijd herenigden de partners zich met de uitgespeelde partners.
Nagenoeg alle teams borrelden buiten in de droge hitte zodat de troepen
keuken-bar en tafelvrijwilligers de eet – en drinkorgie binnen konden
voorbereiden. De zorgvuldig gedekte tafels trokken zoveel eetlustigen dat
Bob Roest alle zeilen bij moest zetten om alle mosselen te openen.
Stokbrood, kruidenboter, salade, witte wijn en frites waren bijna niet aan te
slepen. Tot grote teleurstelling van 2 tafels/15 mensen was voor hen het ijs
op. Geld terug was de minste eis die daar tegenover stond. Wie dit goed
onthoudt, kan volgend jaar wellicht 2 ijsjes krijgen. Gelukkig maakte de
gloedvolle speech van Ger Willems een heleboel goed. Hij hoopt ook op een
kleedkamer met zijn naam, net als His Wilms, maar ja, 60+ heeft geen eigen
clubhuis.
Nadat het ijs ontdooid was, werd het druk op de dansvloer. Het gemis aan het
door corona getroffen Shantykoor, werd goed gemaakt door Hoorns eigen DJ
Coen Willem (helaas nog te jong voor 60+) die alles draaide wat bij onze
hoge leeftijd paste. Ruim na zonsondergang waren alle files opgelost en
vertrokken bijna alle uitgespeelde, schoon gedouchte hockeyers/sters en
partners in zuidelijke en oostelijke richting. Een klein aantal overnachtte in of
rond Hoorn en maakte er geslaagde midweek van.
De AED heeft de hele dag levenloos rondgehangen en de 2 trouwe EHBO-
ers meldden dat het niet druk geweest was. Hun Duitse (...) kenteken was al
eerder op de terugweg gesignaleerd.
WFHC, met een roedel aan enthousiaste vrijwilligers o.l.v. Isabelle, verheugt
zich nu al op een volgende OLW in 2023 met Bourgondische lokkers.
Tjalling James
gepubliceerd 1 november 2022
Over opwarming, walnoten, ijstekort, zonsverduistering, hockey en haring.
Om maar met het laatste te beginnen: het befaamde mossel – en
oestergebeuren bij een OLW in een buitengewest was ditmaal zonder door
Bas Groenendijk gestoken oesters, omdat deze OLW op een dinsdag viel. En
dan schijnt het tij niet gunstig te zijn in het weekeinde(?). Dus de bakens
werden verzet en aangezien Enkhuizen 3 haringen in het stadswapen heeft
en dichtbij Hoorn ligt, werd een haringkar getrokken door His Wilms, en tot
verbazing en vreugde van velen gevuld met Hollandse Nieuwe. Uitje erbij en
vlaggetjesdag erop en gelijk met de bitterballen geserveerd bij bier en witte
wijn. Want haring moet zwemmen.
Dat het zo’n bijzondere OLW zou worden, konden de mannen en vrouwen
van de West Friese Hockey Club (eigenlijk HMHC, net als Hilversum, maar
dan Hoornse-) niet bevroeden. Huib Preij was dusdanig uit het lood geslagen,
dat hij de OLW niet vanaf de zeepkist opende met zijn keurige stemgeluid. Hij
had een fout gemaakt bij het tellen van de opgaves en hij was niet in staat dit
nog te herstellen. “ik ben te lui daarvoor”. Geen voorzitter meer, dus zelf alles
doen en niet meer delegeren, dat vreet aan je. Als Boris Johnson terug komt
kan Huib ook wel weer terugkomen, dacht ik nog. Het opgaveformulier was
ook wel een erg ingewikkelde multiple choice voor velen: hockey, boven 68+,
hangmosselen, vegetarisch, kipsaté, partner, partnerprogramma,
partnermaaltijd, glutenvrij, geen noten op je zang, betalen. Alle denkbare
combinaties werden gekozen. Uiteindelijk geldt en telt alleen wie betaald
heeft voor de organisatie. Tsja en dan krijg je lastminute verschijnselen als:
niet- vooraf-betaald-en-toch-gekomen. Wat de feestvreugde nog meer
vergrootte.
Genoeg hierover. De dag begon droger en droger, de zon brak door, de
temperatuur steeg hoger dan waarop gerekend was, dus is er tijdelijk een
hapje uit de zon genomen op deze gedenkwaardige 25ste oktober. Er werd
gewoon doorgespeeld, waardoor er ook maar eenmaal vooraf gesproeid kon
worden. De dames 55+ speelden op zandveld 4, en misten het sproeien niet.
Bijzonder aan deze OLW was ook de late start: 12:30 uur. Terwijl het
partnerprogramma om 12 uur zou beginnen. Ik weet wel: hockeyen is ook
belangrijk op een dergelijke dag, maar het was nu snel walnoten voor de
geest– of gembercake voor de pep naar binnen werken en met koffie
bezegelen. Er gaat toch niets boven huisgemaakte cake, waarvoor menige
noot gekraakt is. Een licht opgewonden clubje van 24 partners&partners
(beiderlei kunne) genoot van Grote Oost tot Rode Steen en zag de slag om
de Zuiderzee in een gevel gewonnen worden in 1573. 2 Groepen kregen van
2 gidsen een heleboel oud nieuws over de rijke Zuiderzeestad, waar Coen
met zijn (wan)daden niet alleen een stad maar ook een tunnel naar zich
vernoemd kreeg.
Ruim in borreltijd herenigden de partners zich met de uitgespeelde partners.
Nagenoeg alle teams borrelden buiten in de droge hitte zodat de troepen
keuken-bar en tafelvrijwilligers de eet – en drinkorgie binnen konden
voorbereiden. De zorgvuldig gedekte tafels trokken zoveel eetlustigen dat
Bob Roest alle zeilen bij moest zetten om alle mosselen te openen.
Stokbrood, kruidenboter, salade, witte wijn en frites waren bijna niet aan te
slepen. Tot grote teleurstelling van 2 tafels/15 mensen was voor hen het ijs
op. Geld terug was de minste eis die daar tegenover stond. Wie dit goed
onthoudt, kan volgend jaar wellicht 2 ijsjes krijgen. Gelukkig maakte de
gloedvolle speech van Ger Willems een heleboel goed. Hij hoopt ook op een
kleedkamer met zijn naam, net als His Wilms, maar ja, 60+ heeft geen eigen
clubhuis.
Nadat het ijs ontdooid was, werd het druk op de dansvloer. Het gemis aan het
door corona getroffen Shantykoor, werd goed gemaakt door Hoorns eigen DJ
Coen Willem (helaas nog te jong voor 60+) die alles draaide wat bij onze
hoge leeftijd paste. Ruim na zonsondergang waren alle files opgelost en
vertrokken bijna alle uitgespeelde, schoon gedouchte hockeyers/sters en
partners in zuidelijke en oostelijke richting. Een klein aantal overnachtte in of
rond Hoorn en maakte er geslaagde midweek van.
De AED heeft de hele dag levenloos rondgehangen en de 2 trouwe EHBO-
ers meldden dat het niet druk geweest was. Hun Duitse (...) kenteken was al
eerder op de terugweg gesignaleerd.
WFHC, met een roedel aan enthousiaste vrijwilligers o.l.v. Isabelle, verheugt
zich nu al op een volgende OLW in 2023 met Bourgondische lokkers.
Tjalling James
gepubliceerd 1 november 2022
ZEILEN NIEUWKOOP, 18 MEI 2022
Je hebt hockeyers in maten en soorten. Zo zijn er uitgesproken spitsspelers. Maar ook verdedigers. En gelukkig ook zij, die hun leven in de waagschaal willen stellen om in het goal te gaan staan als keeper. Weliswaar zo goed mogelijk ingepakt, maar dan nog ……. Bij zeilers is die variatie minder groot. Maar je hebt uitgesproken rietzeilers. Mooi weerzeilers en typische wedstrijdzeilers.
Voor de eerste categorie kun je beter zo jong mogelijk zijn. Voor de tweede moet je altijd rekening houden met minder aantrekkelijk weer. En voor de laatste geldt, hoe harder het waait, hoe beter ! De groep 60-plussers die op woensdag 18 mei naar Nieuwkoop togen, behoorden nadrukkelijk tot de laatste twee categorieën. Nog geen week voor de beslissende dag, was de weersvoorspelling zware buien en mogelijk onweer op de 18e mei. Meer iets voor de laatste categorie, dus. En ziet, onze admiraal Jos had een krachtig verzoek tot de weergoden gedaan met als resultaat : volop zon, een gevarieerd matig windje en een puike dag om op en rond het water door te brengen !
Een 28-tal enthousiaste 60-plussers meldde zich in de loop der ochtend in Nieuwkoop, voor koffie en gebak. Waarna de sloepenrol werd uitgesproken en de bootindeling tot stand kwam. Welke criteria daarbij werden gebruikt, zal nimmer geheel duidelijk worden. Sommige schippers mochten het met 2 bemanningsleden doen, terwijl anderen zich met 3 moesten zien te redden. Ook de omvang van de fokken was aan variatie onderhevig. Waarbij een kleine vierkante meter winst te behalen viel. Na de voortreffelijke lunch, was het startschot voor de (eerste) wedstrijd aanstaande en spoedde een ieder zich naar de hem of haar aangewezen boot. Zes in totaal. De eerste slag was in linie varen door een (rietsnijders)vaartje, waarna het wijde water lonkte. Waarbij het niet iedere schipper gegeven was om de eerste boei aan de voorgeschreven zijde te ronden. Met als gevolg het ingrijpen van scheidsrechter Jos en het teruggezonden worden om het alsnog conform de instructie doen. Zeer kostbaar tijdsverlies, dat wel ! Gelukkig was de hoeveelheid wind voldoende om de plas op de voorgeschreven wijze over te steken en vervolgens een wat verborgen eilandje in een afvoerkanaaltje te ronden. Terugkruisend bereikten we het open water, waar de strijd der titanen los ging. Hier werd duidelijk hoe belangrijk een ruime zeil- en wedstrijdervaring is. Ga je voor de hoge wal of verkies je de lage? Waar zijn de meeste vlagen? Hoeveel speling heb je nodig tot de volgende boei? Op de plas wisselde de volgorde van posities regelmatig. En veelal ook verrassend. Met als resultaat een felle eind eindsprint vlak voor de finish. Het werd boot 6 die als eerste werd af getoeterd, met Joop van Eekeren als schipper en Jan Willem Schouten als co-schipper. Helma als prima fokkemaat en Ernst als toezichthouder in de kuip. Daarna kwam na enig geharrewar het gezelschap toch tot een fraaie vorm van admiraalzeilen en kon het een groet brengen aan Vice-Admiraal J.W. van Waning.
De dag werd beëindigd met een prima BBQ buffet op een zonnig terras. Waarbij Kapitein Jos de prijzen uitreikte. Traditiegetrouw de rode lantaarn als eerste. Nee, niet het bereikte resultaat, maar de eerste die een prijs in ontvangst mocht nemen, omdat zij Nieuwsbrief NHC “De Zestigplussers” Nr. 10 - pagina 4 van 6 als laatste waren geëindigd. Schipper Pieter van Seventer was sportief genoeg hem voor één jaartje in bewaring te nemen !
Waarop het de beurt was aan Joop van Eekeren (boot 6) om het scheepskistje in ontvangst te nemen en met zijn bemanning een toast uit te brengen met het bij behorende scheepsdrankje ! Jos e.c. dank voor de organisatie en voortreffelijke begeleiding. Zo, nu weer terug naar het hockeyveld.
Ernst van Marle
Voor ondersteunend uitvoerig beeldmateriaal ga naar: foto's
(Opm. redactie: zoals gewoonlijk zijn foto's aldaar te downloaden in de gewenste kwaliteit.)
(Opm. redactie: zoals gewoonlijk zijn foto's aldaar te downloaden in de gewenste kwaliteit.)
gepubliceerd 13 juni 2022
OLW WFHC Hoorn, 26 oktober 2021
| olw_hoorn_26_oktober_2021.ppt |
Verslag Zeildag '21 van H60-plussers & D55-plussters op 8 sep. op Nieuwkoopse Plassen
Na tweemaal uitstel vanwege corona, is Zeildag '21 schitterend geslaagd: mooi weer met plezierige wind (2/3 Bf), uitstekende locatie en restaurant, goede 16m2 ('grote BM-ers') zeilboten, uitdagende wedstrijdbaan en enthousiaste deelnemers.
Met 36 man/vrouw verzamelden we ons bij Jachthaven Tijsterman in Nieuwkoop op een leuk terras met uitzicht op de Noordelijke Nieuwkoopse Plas.
De koffie smaakte goed en we konden de keurig opgetuigde boten al uitnodigend zien liggen. Na een welkomstwoord en opsomming van de bootindeling door Jos van Riet, en een uitleg over de vaarroute door lokaal bekende Hanneke Mulder, toog iedereen naar de boten. Tot de lunch was er tijd om de boot en elkaar te leren kennen en de wedstrijdbaan te verkennen. Deze begon oorspronkelijk in een klein slootje waar de eerste boten al snel in de problemen kwamen omdat ze niet voorruit te krijgen waren tegen de wind in, of omdat ze vast kwamen te zitten. Het was dus al snel duidelijk dat deze lus via sloot en klein meertje andersom gevaren zou moeten worden. Het aanleggen voor de lunch ging goed, mede omdat de jachthaven-medewerker met goed inzicht en sterke spierballen veel boten aan de steiger kon opvangen.
Na een heerlijke lunch in het zonnetje, uitleg van Jan Willem van Waning over de historie en uitvoering van Admiraalzeilen, en aanpassing van de wedstrijdroute door Hanneke, begon de bloedstollende race!
De start tussen boei 17 en de mooie 'Trekschuit' van Jan Willem, ging voor de meesten wel goed, maar daarna volgde de omgekeerde 'slootroute' Deze was nu gunstiger wat de windrichting betreft, maar toch waren er schermutselingen tussen verschillende boten. Deze zijn echter volgens de al-oude zeilregel opgelost: “doen wat zeemanschappelijk het veiligst is”. Daarna was het belangrijk om de goede boeien te spotten en deze ook nog op de goede wijze te ronden. Vooral boei 10 en 9 (in die volgorde) leverden soms wat problemen op, maar Jos en Roel..... ?? regelden alles voortreffelijk vanuit hun volgsloep. De wind was wisselend van kracht en richting wat mogelijk de verklaring was voor het flink uit elkaar vallen van het wedstrijdveld, of lag het toch aan de individuele schipperskunsten? De damesboot finishte in ieder geval ruim vóór alle andere boten. De 'Trekschuit', die de hele wedstrijd begeleidde, moest zelfs met volle kracht varen om deze boot op tijd als finish-schip te verwelkomen.
Nadat iedereen gefinisht was is, onder inspirerende leiding van Vice-Admiraal Joop van Eekeren een lofwaardige poging gedaan om Admiraal te zeilen langs de 'Trekschuit': achter elkaar 'in linie' varen ging goed, gezamenlijk wenden om in 'frontlinie' te komen ging wat minder, en salueren voor de Admiraal door het strijken van de fok ging gevarieerd, al met al was het een leuke ervaring. Rondom gelukkig en zeer tevreden meerde men daarna weer af aan de steiger.
Onder het genot van een heerlijk koud drankje zijn de prijzen uitgedeeld. De eerste prijs, de 'Scheepskist van JW' (met fles Berenburger), is uitgereikt door Jaap Zandbergen, als de enig aanwezige vorige winnaar, aan schipper Simeroni Burger en haar 'bevrouwing' Wiljoh Mooij, Josine Sips, en Hanneke Mulder.
De oude Rode Stormlantaarn is door Jos uitgereikt aan Jan Willen, omdat hij nooit zeilend kan aankomen met zijn motorisch voortgedreven admiraalsschip. Joop van Eekeren en zijn bemanning ontvingen de nieuwe Rode Stormlantaarn, ter aanmoediging.
Het diner smaakte heerlijk en de sfeer was fantastisch, net als gedurende deze hele dag.
Veel dank hiervoor aan onze organisatoren Jos van Riet en Mieke van Hassel-Strijbosch.
Op naar Zeildag '22!
Na tweemaal uitstel vanwege corona, is Zeildag '21 schitterend geslaagd: mooi weer met plezierige wind (2/3 Bf), uitstekende locatie en restaurant, goede 16m2 ('grote BM-ers') zeilboten, uitdagende wedstrijdbaan en enthousiaste deelnemers.
Met 36 man/vrouw verzamelden we ons bij Jachthaven Tijsterman in Nieuwkoop op een leuk terras met uitzicht op de Noordelijke Nieuwkoopse Plas.
De koffie smaakte goed en we konden de keurig opgetuigde boten al uitnodigend zien liggen. Na een welkomstwoord en opsomming van de bootindeling door Jos van Riet, en een uitleg over de vaarroute door lokaal bekende Hanneke Mulder, toog iedereen naar de boten. Tot de lunch was er tijd om de boot en elkaar te leren kennen en de wedstrijdbaan te verkennen. Deze begon oorspronkelijk in een klein slootje waar de eerste boten al snel in de problemen kwamen omdat ze niet voorruit te krijgen waren tegen de wind in, of omdat ze vast kwamen te zitten. Het was dus al snel duidelijk dat deze lus via sloot en klein meertje andersom gevaren zou moeten worden. Het aanleggen voor de lunch ging goed, mede omdat de jachthaven-medewerker met goed inzicht en sterke spierballen veel boten aan de steiger kon opvangen.
Na een heerlijke lunch in het zonnetje, uitleg van Jan Willem van Waning over de historie en uitvoering van Admiraalzeilen, en aanpassing van de wedstrijdroute door Hanneke, begon de bloedstollende race!
De start tussen boei 17 en de mooie 'Trekschuit' van Jan Willem, ging voor de meesten wel goed, maar daarna volgde de omgekeerde 'slootroute' Deze was nu gunstiger wat de windrichting betreft, maar toch waren er schermutselingen tussen verschillende boten. Deze zijn echter volgens de al-oude zeilregel opgelost: “doen wat zeemanschappelijk het veiligst is”. Daarna was het belangrijk om de goede boeien te spotten en deze ook nog op de goede wijze te ronden. Vooral boei 10 en 9 (in die volgorde) leverden soms wat problemen op, maar Jos en Roel..... ?? regelden alles voortreffelijk vanuit hun volgsloep. De wind was wisselend van kracht en richting wat mogelijk de verklaring was voor het flink uit elkaar vallen van het wedstrijdveld, of lag het toch aan de individuele schipperskunsten? De damesboot finishte in ieder geval ruim vóór alle andere boten. De 'Trekschuit', die de hele wedstrijd begeleidde, moest zelfs met volle kracht varen om deze boot op tijd als finish-schip te verwelkomen.
Nadat iedereen gefinisht was is, onder inspirerende leiding van Vice-Admiraal Joop van Eekeren een lofwaardige poging gedaan om Admiraal te zeilen langs de 'Trekschuit': achter elkaar 'in linie' varen ging goed, gezamenlijk wenden om in 'frontlinie' te komen ging wat minder, en salueren voor de Admiraal door het strijken van de fok ging gevarieerd, al met al was het een leuke ervaring. Rondom gelukkig en zeer tevreden meerde men daarna weer af aan de steiger.
Onder het genot van een heerlijk koud drankje zijn de prijzen uitgedeeld. De eerste prijs, de 'Scheepskist van JW' (met fles Berenburger), is uitgereikt door Jaap Zandbergen, als de enig aanwezige vorige winnaar, aan schipper Simeroni Burger en haar 'bevrouwing' Wiljoh Mooij, Josine Sips, en Hanneke Mulder.
De oude Rode Stormlantaarn is door Jos uitgereikt aan Jan Willen, omdat hij nooit zeilend kan aankomen met zijn motorisch voortgedreven admiraalsschip. Joop van Eekeren en zijn bemanning ontvingen de nieuwe Rode Stormlantaarn, ter aanmoediging.
Het diner smaakte heerlijk en de sfeer was fantastisch, net als gedurende deze hele dag.
Veel dank hiervoor aan onze organisatoren Jos van Riet en Mieke van Hassel-Strijbosch.
Op naar Zeildag '22!
Golf wedstrijd om de Adriaan Wijt trofee op 1 september 2021.
Wat heerlijk om weer met zo veel vertrouwde 60 + broeders de grazige groene weides te mogen betreden voor de strijd om de Adriaan Wijt trofee. De naamgever van dit toernooi, onze beruchte spits Adriaan kon hierbij, vanwege gezondheidsproblemen helaas niet aanwezig zijn. Tijdens de prijsuitreiking werd hieraan gerefereerd. Wij wensen Adriaan veel succes bij het werken aan zijn herstel!
First things first dus.
Wij waren te gast op de prachtig gelegen golfbaan De Hooge Graven te Arrien, nabij Ommen. Voor diverse deelnemers een tering eind rijden! Natuurlijk altijd interessant weer iets te leren van zo’n naam: er zullen dus ook wel Laage Graven zijn (geweest).
De invliegtijd was gesteld op ca. 11.30 uur en koffie en belegde (nee, niet belegen) broodjes waren ruim voorhanden. Het was licht bewolkt, niet zonnig maar wel een heerlijk temperatuurtje voor een opwindend potje golf over 18 holes.
Er waren 8 flights geformeerd van ieder 3 spelers. Individuele score en een team score (het hoogst gescoorde aantal stableford punten van 2 spelers). Verder de gebruikelijke longest drive en de neary.
In voorgaande verslagen van dit jaarlijkse evenement heb ik de spelregels en golf terminologie al eens uit-‘puttend’ (wat een woordkeuze!) behandeld, dat doe ik niet nog eens, zoek het maar uit, eh op bedoel ik.
Wat ik wel bijzonder vond dat je dan bij de start een aantal slagen mee krijgt, nou lekker dan, hoezo geen Talibaan in Nederland? De COVID regels werden nauwgezet gevolgd en dat is maar goed ook want als je binnen anderhalve meter bij een afslaande golfer staat gaat wel je kop eraf……..
De wedstrijd verliep soepeltjes en zo tegen de klok van zessen was iedereen wel binnen voor een verdiende borrel met wat gevarieerde snacks. Daarna was het rennen naar de douches om op tijd aan het diner te kunnen deelnemen. Bij de meeste golfclubs is het altijd prima verzorgd in de kleedkamers: er zijn altijd (schone) handdoeken aanwezig, maar kijkende naar mijzelf neem je toch altijd voor alle zekerheid een eigen handdoek mee, in dit geval dus extra ballast.
Ook het diner was prima verzorgd en besproeid met geestrijk vocht in de geest van Bacchus. Maar ook water in overvloed uiteraard.
Traditioneel wordt dan rond dit tijdstip de prijsuitreiking gedaan, zo ook dit keer.
Organisator Jan Willem Schuit deed dit vlotjes. Geeft me ook de gelegenheid hem vanaf deze plaats te bedanken voor zijn perfecte organisatie van dit evenement (ook financieel of komt er nog een na verrekening? Zo niet dan beveel ik hem aan als penningmeester), maar dit terzijde.
Individueel: Te beginnen met de runner up (degene die steeds beter gaat) Jelle Feitsma.
De neary: Evert Jan ter Borg (stond er dus borg voor)
De longest: Bart Coenraads (een Ucheliaanse prestatie)
De numero uno: good old Pieter van Noord met 47 stableford punten en netto 60.
Team: het runner up team werd gevormd door Robert Schuller, Bert Feijtes en Kest (in het programma Kerst genaamd) .
Winnaar teams: Pieter van Noord, Robert Goos en Rene van der Klink met 77 punten. Dat dacht ik met mijn team ook te hebben maar een foutje in de telling werd ons noodlottig, we strandden op 76 punten…..Later hoorden we dat er een team op verkeerde holes had gelopen dus of het allemaal klopt, ik weet het niet.
‘The winner takes it all’: dus zij mogen ons in 2022 verblijden met een nieuw toernooi! En omdat Pieter voorzitter is van Golfclub De Batouwe (in normaal Nederland dus de Betuwe) is het niet moeilijk te raden waar dat zal zijn…..in Zoelen dus.
Ik zag twee Zwoele dames in Zoelen en daar wilde ik best mee sjoelen.
Hierna werden de bekende prijswinnende foto’s gemaakt, werd er gedankspeeched door Pieter en keerde iedereen voldaan huiswaarts. Voor B & B liefhebbers: ik had een prachtig verblijfje geboekt in het plaatsje Giethmen (nabij Ommen), een helemaal te gekke vakantieboerderij, zegt het voort!
Verheugend te vernemen dat we ook weer lekker gaan hockeyen op onze geliefde OLW’s te beginnen in Amersfoort, wat een feestelijk vooruitzicht!!
Bob Hulst
gepubliceerd 6 september 2021
First things first dus.
Wij waren te gast op de prachtig gelegen golfbaan De Hooge Graven te Arrien, nabij Ommen. Voor diverse deelnemers een tering eind rijden! Natuurlijk altijd interessant weer iets te leren van zo’n naam: er zullen dus ook wel Laage Graven zijn (geweest).
De invliegtijd was gesteld op ca. 11.30 uur en koffie en belegde (nee, niet belegen) broodjes waren ruim voorhanden. Het was licht bewolkt, niet zonnig maar wel een heerlijk temperatuurtje voor een opwindend potje golf over 18 holes.
Er waren 8 flights geformeerd van ieder 3 spelers. Individuele score en een team score (het hoogst gescoorde aantal stableford punten van 2 spelers). Verder de gebruikelijke longest drive en de neary.
In voorgaande verslagen van dit jaarlijkse evenement heb ik de spelregels en golf terminologie al eens uit-‘puttend’ (wat een woordkeuze!) behandeld, dat doe ik niet nog eens, zoek het maar uit, eh op bedoel ik.
Wat ik wel bijzonder vond dat je dan bij de start een aantal slagen mee krijgt, nou lekker dan, hoezo geen Talibaan in Nederland? De COVID regels werden nauwgezet gevolgd en dat is maar goed ook want als je binnen anderhalve meter bij een afslaande golfer staat gaat wel je kop eraf……..
De wedstrijd verliep soepeltjes en zo tegen de klok van zessen was iedereen wel binnen voor een verdiende borrel met wat gevarieerde snacks. Daarna was het rennen naar de douches om op tijd aan het diner te kunnen deelnemen. Bij de meeste golfclubs is het altijd prima verzorgd in de kleedkamers: er zijn altijd (schone) handdoeken aanwezig, maar kijkende naar mijzelf neem je toch altijd voor alle zekerheid een eigen handdoek mee, in dit geval dus extra ballast.
Ook het diner was prima verzorgd en besproeid met geestrijk vocht in de geest van Bacchus. Maar ook water in overvloed uiteraard.
Traditioneel wordt dan rond dit tijdstip de prijsuitreiking gedaan, zo ook dit keer.
Organisator Jan Willem Schuit deed dit vlotjes. Geeft me ook de gelegenheid hem vanaf deze plaats te bedanken voor zijn perfecte organisatie van dit evenement (ook financieel of komt er nog een na verrekening? Zo niet dan beveel ik hem aan als penningmeester), maar dit terzijde.
Individueel: Te beginnen met de runner up (degene die steeds beter gaat) Jelle Feitsma.
De neary: Evert Jan ter Borg (stond er dus borg voor)
De longest: Bart Coenraads (een Ucheliaanse prestatie)
De numero uno: good old Pieter van Noord met 47 stableford punten en netto 60.
Team: het runner up team werd gevormd door Robert Schuller, Bert Feijtes en Kest (in het programma Kerst genaamd) .
Winnaar teams: Pieter van Noord, Robert Goos en Rene van der Klink met 77 punten. Dat dacht ik met mijn team ook te hebben maar een foutje in de telling werd ons noodlottig, we strandden op 76 punten…..Later hoorden we dat er een team op verkeerde holes had gelopen dus of het allemaal klopt, ik weet het niet.
‘The winner takes it all’: dus zij mogen ons in 2022 verblijden met een nieuw toernooi! En omdat Pieter voorzitter is van Golfclub De Batouwe (in normaal Nederland dus de Betuwe) is het niet moeilijk te raden waar dat zal zijn…..in Zoelen dus.
Ik zag twee Zwoele dames in Zoelen en daar wilde ik best mee sjoelen.
Hierna werden de bekende prijswinnende foto’s gemaakt, werd er gedankspeeched door Pieter en keerde iedereen voldaan huiswaarts. Voor B & B liefhebbers: ik had een prachtig verblijfje geboekt in het plaatsje Giethmen (nabij Ommen), een helemaal te gekke vakantieboerderij, zegt het voort!
Verheugend te vernemen dat we ook weer lekker gaan hockeyen op onze geliefde OLW’s te beginnen in Amersfoort, wat een feestelijk vooruitzicht!!
Bob Hulst
gepubliceerd 6 september 2021
Golf: Adriaan Wijt-bokaal 2020, Putten en Hattem, 31 augustus 2020
Op 31 augustus (ooit de verjaardag van Koningin Wilhelmina) was dan weer het moment daar, waarnaar de golfende 60+ hockeyers reikhalzend hadden uitgekeken: de 60+ Open ofwel de strijd om de Adriaan Wijt Cup.
Het Opperwezen en het KNMI waren ons goed gezind, een prachtige dag werd ons deel.
Het was een bijzondere editie om meerdere redenen. We speelden eigenlijk om de Double D Cup….? Double Dutch? Nee dat niet. Kledingstuk wat meestal wordt gedragen door de door Heer Adriaan zo geliefde vrouw? Ook niet.
Neen het bijzondere was dat dit toernooi voor de 10e keer werd gespeeld (volgens heer Rouwendal de 11e keer, maar dat is inmiddels double gecheckt) en dat het plaatsvond op 2 locaties t.w. 1x op de 9 holes Dutch Golf in Putten en 1x op de 9 holes Dutch Golf in Hattem. Het verhaal gaat dat de organisator van het toernooi de heer Jart Sluiter op beide banen iets te zeggen zou hebben.
Leuk dat we daar konden spelen Deze club vierde in 2019 het 25 jarig jubileum.
Aparte naam eigenlijk Jart. Ik vergis me nog regelmatig: Jard, Jort, Yurt …..deze laatste is overigens een traditionele van oorsprong Mongoolse tent. Nu zou ik een opmerking kunnen maken over sommige deelnemers die speelden als een ……….maar dat mag niet meer. Voor dat je het weet hebben we er weer een actiegroep bij zoals HAVDM (Handen Af Van De M).
Genoeg flauwekul, over naar de essentie van deze dag. Er waren maar liefst 30 deelnemers (dat wordt nog een nieuwe club in de club) opgedeeld in 10 flights van 3 golfers. Een Stableford telling waarbij de beste 2 scores in de flight per hole telden Als u dit niet snapt, jammer dan, ik ga het niet uitleggen omdat ik het als analfabeet zelf amper snapte.
Tja en als je dan door zo’n baan en zo’n dag heen wandelt zie en hoor je van alles. Nou ja in mijn geval niet ‘alles’……
Zo was er bij hole 9 (Putten) een mooie afslag met in de verte 1 boom. Laat mijn flight captain die nou precies weten te raken, grappig. Mijn flight met daarin Gert Hemmes als captain en Kest Huijsman als spelend lid waren in Putten als eerste binnen. Later bleek dat dit op deze dag ook het enige was waarin we eerste werden…….
Verder was nog vermeldenswaardig dat er ‘tijdens de lunch een golfhandschoen op het toilet werd gevonden: daarover kan je van alles denken en er bleek maar weer eens, gezien de opmerkingen van deze en gene, dat een ‘dirty mind etc.
Die lunch was prima verzorgd met o.a. lekkere kroketjes op brood. I.v.m. met Covid 19 wil ik overigens de organisatie complimenteren met de getroffen voorzorg maatregelen, zoals de anderhalve meter regel. En moet gezegd Putten is een leuke baan.
De naamgever van het toernooi heer Adriaan vertoonde zich zowaar even en bracht nog wat zilverwerk mee voor de prijsuitreiking.
Na de lunch begaven we ons naar het 45 kilometer verderop gelegen Hattem. Als Rotterdammer zeg je dan: Hattem? Dan heb je hem niet meer.
Een fraaie omgeving met als bijzonderheid dat er bij Hole 1 een bezem stond? Die kwam prima van pas bij het opvegen van alle scherven van de geknakte ego’s aan het einde van het rondje golf…….
Ook hier een Covid 19 proof omgeving zowel binnen als buiten.
Over deze baan kan ik alleen maar zeggen dat hij lastig is, zeer lastig en dan druk ik mij netjes uit. Een combinatie van een doolhof en een midgetgolfbaan met al die verdo(e)mde korte holes. Hier komt echte techniek aan de orde, pfff.
Dat de NHC 60+ ook steeds meer landelijk bekend wordt kan ook worden geconcludeerd uit het feit dat wij zelfs ‘hoog bezoek’ kregen……De heer P. van V. geboortig uit Schiedam en gehuwd met een van onze Prinsessen kwam hoogstpersoonlijk controleren of wij wel ‘veilig’ genoeg acteerden. Helaas voor hem: wij gedroegen ons verantwoord en veilig, dus geen nieuwe onderzoeksopdracht voor hem.
Toen iedereen binnen was en zich aan de geanimeerde borrel ging wijden, opgeleukt met snacks en met maximaal 3 personen aan een tafeltje, ging onze Jart de scores berekenen. Ik zat daar vlakbij en, omdat mijn flight ook dit keer als eerste binnenkwam, werd onze scorekaart als eerste geteld. Toen Jart, half mompelend, bromde ‘dit ziet er niet uit als de winnaar’, heb ik maar een extra hartversterking genomen…….
De prijsuitreiking vond tijdens de borrel plaats en ik hecht er aan ieder de eer te geven die hem (er waren geen haren bij) toekomt:
De longest drive wisselbokaal ging naar Job Gerritsen met 208 meter
De neary ging naar Bob van der Giessen
Bruto score winnaar Jan Willem Schuit
Netto score winnaar Otto Rensen
Team score:
1e werd het team Jan Willem Schuit/ Eric Wessel/ Bart Coenraads 62 punten
2e werd het team Wytze Berghuis/ Henk Rouwendal/ Otto Rensen 61 punten
3e werd het team Robert Schuller/ Reinier van Kuyk/ Hans v.d. Ende 55 punten
De rode lantaarn, die helaas niet werd uitgereikt, ging naar mijn team, zodat wij met lege handen naar huis gingen.
In 2021 zal, ijs en weder dienende, dit toernooi plaatsvinden in het prachtige plaatsje Ommen.
Jart wist nog te melden dat niemand zijn handicap had gehaald, geeft wel aan hoe lastig 9 holes baantjes kunnen zijn en toch ook een beetje schrale troost voor de niet winnaars.
Na de prijsuitreiking konden we in het fraaie clubhuis genieten van de zgn. ‘blauwe hap’ waarbij een van mijn tafelgenoten (ook hier max. 3 man per tafel) opmerkte: ‘ik vond putten leuk’, maar wat hij daarmee nou precies bedoelde? Grapje voor golfers.
Ter afsluiting van dit verhaal een oproep: tijdens de wedstrijd is Gert Hemmes in de baan zijn ijzer 9 verloren. Die zou wellicht door een van de andere deelnemers gevonden kunnen zijn? Indien dat zo is graag even een berichtje aan Gert: [email protected] of 06 36456230. Er is geen beloning ter beschikking gesteld maar Gerts dankbaarheid zal groot zijn.
Onze huisfotograaf Bert Feijtes heeft diverse foto’s gemaakt die vinden we vast op allerhande media terug!
Dit was het dan voor 2020! Tot volgende keer in Ommen.
Bob Hulst
gepubliceerd 2 september 2020
De Kaderdag te Hattem op 29 augustus 2019
In het kader van de Kaderdag en binnen het kader van de opdracht bericht ik u als volgt.
Allereerst wat is ‘kader’? Mijn Dikke van Dale uit 1955 meldt o.a. daarover:
Omlijsting-omlijning-korporaals en onderofficieren van een leger-stelsel-vorming-dat deel van een leger dat steeds onder de wapenen blijft.
Welnu, binnen dit kader vond dus de Kaderdag plaats. Ons bestuur ziet haar medewerkers dus als deel van een leger dan wel als korporaals (niet die met dat zwarte snorretje en die spastische rechterarm) of onderofficieren, als het maar ‘onder’ blijft. Verkapte machtswellust dus die titel Kaderdag!
Dit keer waren de gekaderden uitgenodigd door dames 55+ (geassisteerd door Michiel Wijtenburg) door welkom op het fraaie golfressort van Dutch Golf in het fraaie Hattem, een pokkeneind weg, dat weer wel.
Na de koffie en thee was er een welkomstwoord, altijd fijn om te weten dat je welkom bent. Er waren zeker 48 hockey spelenden (gender neutraal) aanwezig met zo hier en daar nog wat aanhang die een golf clinic mochten gaan spelen.
Ondanks de aanwezigheid van de heer A.W. (bekend in de 60+ golfwereld vanwege de naar hem voornoemde bok-aal), waren er dames bij, maar niet storend.
Wij werden daarna bezig gehouden door een klein, pezig en springerig ventje, de voormalige schaatsreus Jochem Uytdehaage, die ons een flitsende presentatie zou geven over het onderwerp ‘Duurzaam presteren’.
Ook kon er in de beurs getast worden ten bate van de Skate 4 Air stichting. Jochem is zeer betrokken bij deze stichting, overigens ook bij de Cystic Fibrosis Stichting (taaislijmziekte).
Een inspirerende presentatie waarin zaken als balans in presteren en herstellen, mindsetting, concentratie, ontspanning, vitaliteit, stress, het belang van slaap en een rijker leven leven, aan de orde kwamen. Echt te veel om allemaal op te noemen
Wilt u meer weten? Raadpleeg dan de website http://deuytdhaaging.nl/
Echt goed besteed aan dit gezelschap ouderen dat nog twee wekelijks bewijst wat het belang is van blijven bewegen.
Hoogtepunt was het rijden van de 1500 meter op de schaats. Jochem slaagde er in ons allemaal in de juiste schaatshouding te krijgen en vol enthousiasme ging het complete gezelschap, begeleid door de originele film van Jochems Olympische 1500 meter, door de knieën, ieder met zijn eigen fantasie over wat vast een supertijd zou worden. Lol!! Op Facebook waren zelfs al wat foto’s te vinden.
Na hiervan op adem te zijn gekomen was het tijd voor hockey (en die clinic, maar daar was ik niet bij) bij de naastgelegen hockeyclub Hattem, wel 300 meter lopen………waren we wel gelijk warmgelopen.
Vier teams van 12 gender hockeyers bestreden elkaar met veel enthousiasme. Het veld rook weer als vanouds, de oksels ook, het was best warm tenslotte. De uitslagen waren absoluut niet belangrijk, het plezier stond voorop en dat was er zeker!
Daarna weer die 300 meter en sommigen die verdwaalden iets meer en de borrel met bitterballen. Ook de patiënten van de clinic voegden zich weer bij ons.
Na de kokend hete douches te hebben overleefd tijd voor de ‘blauwe hap’, waarna iedereen wel gevoed en wel voldaan huiswaarts keerde, ook terug nog steeds een pokkeneind!
Kortom, ondanks de verwarring over kader (elite troepen?) wederom een geslaagd evenement met dank aan de organisatoren en onze gastheer Jart Sluiter met zijn dames.
Bob Hulst
In het kader van de Kaderdag en binnen het kader van de opdracht bericht ik u als volgt.
Allereerst wat is ‘kader’? Mijn Dikke van Dale uit 1955 meldt o.a. daarover:
Omlijsting-omlijning-korporaals en onderofficieren van een leger-stelsel-vorming-dat deel van een leger dat steeds onder de wapenen blijft.
Welnu, binnen dit kader vond dus de Kaderdag plaats. Ons bestuur ziet haar medewerkers dus als deel van een leger dan wel als korporaals (niet die met dat zwarte snorretje en die spastische rechterarm) of onderofficieren, als het maar ‘onder’ blijft. Verkapte machtswellust dus die titel Kaderdag!
Dit keer waren de gekaderden uitgenodigd door dames 55+ (geassisteerd door Michiel Wijtenburg) door welkom op het fraaie golfressort van Dutch Golf in het fraaie Hattem, een pokkeneind weg, dat weer wel.
Na de koffie en thee was er een welkomstwoord, altijd fijn om te weten dat je welkom bent. Er waren zeker 48 hockey spelenden (gender neutraal) aanwezig met zo hier en daar nog wat aanhang die een golf clinic mochten gaan spelen.
Ondanks de aanwezigheid van de heer A.W. (bekend in de 60+ golfwereld vanwege de naar hem voornoemde bok-aal), waren er dames bij, maar niet storend.
Wij werden daarna bezig gehouden door een klein, pezig en springerig ventje, de voormalige schaatsreus Jochem Uytdehaage, die ons een flitsende presentatie zou geven over het onderwerp ‘Duurzaam presteren’.
Ook kon er in de beurs getast worden ten bate van de Skate 4 Air stichting. Jochem is zeer betrokken bij deze stichting, overigens ook bij de Cystic Fibrosis Stichting (taaislijmziekte).
Een inspirerende presentatie waarin zaken als balans in presteren en herstellen, mindsetting, concentratie, ontspanning, vitaliteit, stress, het belang van slaap en een rijker leven leven, aan de orde kwamen. Echt te veel om allemaal op te noemen
Wilt u meer weten? Raadpleeg dan de website http://deuytdhaaging.nl/
Echt goed besteed aan dit gezelschap ouderen dat nog twee wekelijks bewijst wat het belang is van blijven bewegen.
Hoogtepunt was het rijden van de 1500 meter op de schaats. Jochem slaagde er in ons allemaal in de juiste schaatshouding te krijgen en vol enthousiasme ging het complete gezelschap, begeleid door de originele film van Jochems Olympische 1500 meter, door de knieën, ieder met zijn eigen fantasie over wat vast een supertijd zou worden. Lol!! Op Facebook waren zelfs al wat foto’s te vinden.
Na hiervan op adem te zijn gekomen was het tijd voor hockey (en die clinic, maar daar was ik niet bij) bij de naastgelegen hockeyclub Hattem, wel 300 meter lopen………waren we wel gelijk warmgelopen.
Vier teams van 12 gender hockeyers bestreden elkaar met veel enthousiasme. Het veld rook weer als vanouds, de oksels ook, het was best warm tenslotte. De uitslagen waren absoluut niet belangrijk, het plezier stond voorop en dat was er zeker!
Daarna weer die 300 meter en sommigen die verdwaalden iets meer en de borrel met bitterballen. Ook de patiënten van de clinic voegden zich weer bij ons.
Na de kokend hete douches te hebben overleefd tijd voor de ‘blauwe hap’, waarna iedereen wel gevoed en wel voldaan huiswaarts keerde, ook terug nog steeds een pokkeneind!
Kortom, ondanks de verwarring over kader (elite troepen?) wederom een geslaagd evenement met dank aan de organisatoren en onze gastheer Jart Sluiter met zijn dames.
Bob Hulst
ZEILEN 2019
Nazaat van Maarten Harpertszoon Tromp (1598-1653) wint "De Scheepskist van JW"
Loosdrecht 29 mei 2019
Onder stralende omstandigheden verzamelde een groep van rond de 35 deelnemers leden van 55-plus en 60-plus plus een aantal partners zich bij de jachthaven van Zeilschool Midden Nederland aan de Oudloosdrechtsedijk aan de eerste plas van de loosdrechtse plassen.
Via loting werd de indeling van schippers en bemanning tot stand gebracht waarna 11 poly-valken de haven (aan lager wal) probeerden uit te komen.
Het werd een heftig begin voor de winnaars van vorig jaar. Freerk Brinksma ging tijdens het optuigen al snel en zeer onverwacht over in het aftuigen, want met veel geraas kwam de mast naar beneden. Bemanningslid Ingrid van Enkhuijzen werd daarbij aan het hoofd geraakt. Gelukkig bleek na onderzoek van MARVA Pauline Goll de verwonding niet zo ernstig als zou kunnen worden verwacht en kon op de wal de beschadiging van de hoofdhuid door een huisarts worden gelijmd. Ingrid kon de dag verder met een rossig kapsel.
De dag werd begonnen met het kennis maken van de polyvalk waar bij sommigen het zetten en strijken van de rolfok wat problemen opleverde. De wind was ons in tegenstelling tot vorig jaar welgezind: Beaufort 3 met af en toe een "uitschietertje" naar 4. Over de richting kon Aeolus het niet met zichzelf eens worden dus was het wat dwarrelend tussen ZO en ZW. Na het inzeilen kon op de wal de benodigde brandstof via een goede lunch worden aangevuld.
Het smaldeel van commandant Jan Willem van Waning "de Trekschuit" met aan boord de schout bij nacht en ontij Petra en de waakzame scheepshond Messi kreeg een aantal 'landrotten" als opstapper aan boord, die gedurende de wedstrijd een aantal taken kregen toegewezen. Aart Neijmeijer begeleidde met assistentie van Huib Preij het wedstrijdgebeuren. Els Kruithof hield nauwgezet de resultaten bij; Jaap Liezenberg stak hier en daar en handje toe; Willemijn Preij en Jettie Liezenberg volgden het hele nautische gebeuren met grote belangstelling en een wit wijntje.
Het was voor velen weer even wennen, maar binnen een redelijke afstand van elkaar ging de vloot van start, waarbij Pierre Bijvoet gelijk liet zien dat dit zijn thuiswater was. Met steun van Margriet Tromp (de genen van MHT?) en Jaap Zandbergen zette hij gelijk als nummer 1 koers naar de eerste boei en bleef deze positie riant de hele wedstrijd verdedigen. In de lange kruisrakken van de achter een eiland verscholen liggende boei 7 naar boei 2 vonden er wel veel positiewisselingen plaats met wat kleine plaagduels, maar zijn eerste positie kwam niet in gevaar.
Nadat iedereen de finishlijn was gepasseerd werd gelijk begonnen met deel 2 van de wedstrijd en na vijf minuten ging de vloot weer op weg naar de eerste boei. Die vijf minuten stonden achteraf zwaar onder discussie, want er was verwarring of het er nu vier of vijf waren toen de eerste boot, ja inderdaad weer onder commando van Pierre, over de startlijn ging.
Protesten waren niet toegestaan. De posities in de vloot wisselde voortdurend en er waren leuke duels te zien.
De wedstrijden werden afgesloten met "admiraalzeilen" waarbij de deelnemers in kiellinie achter schipper Joop van Eekeren aan zeilden. Bij "de Trekschuit" werd door het strijken van de fok en een driewerf hoezee van de bemanning een groet gebracht aan commandant Jan Willem van Waning. Dekofficier Huib Preij die daarop minzaam (zoals het heurt) teruggroette.
De Rode Stormlantaarn, de prijs voor de laatste plek, kwam in bezit van de bemanning Leo Burger, Dolf van Moorsel en Kees Boelhouwer die hem een heel jaar mogen bijvullen met olie en mogen oppoetsen. Leo was al snel weg om olie te gaan kopen
De afsluitende BBQ was niet het succes waarop gehoopt werd. Er was voldoende vlees, maar er de braadplaats was beperkt voor de hele ploeg die zelf zijn eigen keuze moest braden.
JW stelde in zijn dankwoord dat zijn naamverbinding aan de Scheepskist niet van hem afkomstig was, maar wel op hoge prijs werd gesteld.
We zetten koers naar de verre einder van 2020! Waar? Dat horen jullie nog wel!
Fred M., het Seuntje van de Commandant
https://nl.wikipedia.org/wiki/Maarten_Harpertszoon_Tromp
foto's: Pierre Bijvoet
Tournament Event Beach Party at Scheveningen, Woensdag 11 Juni 2014 18.00 uur.
Het is schitterend strandweer als een groot aantal (rond 1000) deelnemers zich aan de voet van het Kurhaus verzamelt bij het bekende beach restaurant Blue Lagoon. De formule voor de duur van de avond 18-23 uur vrij eten en drinken in ruil voor de toegangsprijs blijkt een goede.
De ijsbar, een prachtig ondergaande zon zorgen samen met een op veler verzoek hernieuwd optreden van de Vechelse voltreffer het dweilorkest Dúbent voor een goede sfeer op de terrassen en het strand.
Het is schitterend strandweer als een groot aantal (rond 1000) deelnemers zich aan de voet van het Kurhaus verzamelt bij het bekende beach restaurant Blue Lagoon. De formule voor de duur van de avond 18-23 uur vrij eten en drinken in ruil voor de toegangsprijs blijkt een goede.
De ijsbar, een prachtig ondergaande zon zorgen samen met een op veler verzoek hernieuwd optreden van de Vechelse voltreffer het dweilorkest Dúbent voor een goede sfeer op de terrassen en het strand.
|
|
Lustrumviering Wageningen, 10 oktober 2014
De groepsfoto!
|
Aspergesdiner in Venlo, 28 april 2015
Voorjaar. Dus tijd voor één van de tradities van de Zestigplussers. Na de OLW in Venlo op 28 april 2015 spoorden we het witte Limburgse goud op. DAGPROGRAMMA 10.00 UUR ONTVANGST MET KOFFIE/THEE EN DIVERSE SOORTEN “LIMBURGSE VLAAI” 11.30 UUR AANVANG VAN DE ONDERLINGE WEDSTRIJDEN. 12.00 UUR AANVANG PARTNER-PROGRAMMA 15.30 UUR INTERLAND NEDERLAND - DUITSLAND 70+ OP VELD 1 VOOR DE INSCHRIJVERS VAN DE VENLO-SPECIAL: 17.15 UUR VERTREK NAAR GALERIE DE HOEVE, HAKKESTRAAT TE VENLO 17.30 UUR ALDAAR BORREL MET MUZIEK VAN HET KWARTET DE TROUBADOURS 18.30 UUR AANVANG DINER MET EEN 4 GANGEN MENU MET MUZIEK VAN HET KWARTET 20.30 UUR EINDE DINER WAARNA NOG GEZELLIG SAMENZIJN HET PARTNER-PROGRAMMA EEN BEZOEK AAN DE JEAN LAUDYMUSEUMKAPEL MARTINUSSTRAAT TE VENLO. HET IS EEN MUSEUM VAN EEN BEKENDE VENLOSCHE SCHILDER. ER IS TEVENS EEN LEZING OVER DE SCHILDER JEAN LAUDY DOOR MEVR. MARIA ADAMS. |
HET 4 GANGEN MENU IN GALERIE DE HOEVE
HELDERE ASPERGES-BOUiLLON KWARTELEIEREN VERSE KERVEL *** ASPERGES UIT DE WOK DAGVERSE WITTE VIS EN HOLLANDSE SAUS *** LIMBURGSE ASPERGES MET BEENHAM (LIVARHAM), BOTERSAUS, KRIELAARDAPPELTJES EN EI *** WITTE CHOCOLADE TAART MET CHOCOLADEIJS EN SLAGROOM |
Vrienden van 60+ schieten bij Dorhout Mees, 6 mei 2015
Daar kwamen de schutters! Om het scorend vermogen zo mogelijk nog wat op te vijzelen zijn de Vrienden van 60+ op woensdag 6 mei ten strijde getrokken op het jachtsportcentrum Dorhout Mees in Biddinghuizen. Het betrof het jaarlijkse uitje waaraan dit jaar 7 (van de 15) Vrienden deelnamen. Het programma bestond uit 5 rondjes kleiduiven schieten (met hagel), 1 rondje kogel schieten en 1 rondje pijl en boog schieten. Voor een aantal van ons een geheel nieuwe ervaring. Het weer was gelukkig prima tijdens het schieten en de regen brak pas los tijdens de lunch.
|
Allround winnaar met het hoogste aantal punten werd Jart Sluiters, zeer tot zijn eigen verrassing, aangezien hij nog nooit geschoten had. Hij werd op afstand gevolgd door Maarten de Groot en Gerard Smeding. Gerard leverde een speciale prestatie door bij 2 onderdelen van het kleiduivenschieten alle duiven uit de lucht te knallen. Veel fotograferen is kennelijk goed voor de nauwkeurigheid, al is dat bij het hockeyen niet altijd te merken.
Volgend jaar gaan we golfen op de banen van Jart en hopelijk kunnen dan de meeste, zo niet alle, Vrienden aanwezig zijn. Arthur Nutbey |
|
|
Golf evenement op woensdag 23 september 2015 .
Het was weer zover! De 60 + golf fanaten konden zich weer uitleven . 20 enthousiastelingen waren komen opdraven voor de strijd om de ADRIAAN WIJT BEKER (een belangrijk figuur in dit verband, vandaar Zijn Naam in kapitalen) Deze 6e keer op de fraai gelegen locatie Spaarnwoude in Velsen Zuid.Dat hij er zelf niet bij was/ kon zijn drukte natuurlijk de pret, maar niet te lang. Naar verluid was Adriaan bezig met de organisatie van een OLW mix dag waarbij hij als damescoach zal optreden………. De dag was uitstekend georganiseerd door Feiko Feijtes en wat hulpknechten (die konden als het fout ging de Zwarte Piet krijgen) die voor alles hadden gezorgd, behalve voor het weer. Op zijn Rotterdams gezegd: wat een teringweer! Zachte motregen, harde motregen, gewone regen een baan vol prut, spontane herinneringen aan een van de eerdere evenementen ergens in de NO polder, toen was het zo slecht dat sommigen er al na 9 holes de brui aan gaven. Dat gebeurde dit keer niet maar namens de organisatie werden zwemvliezen en duikbrillen uitgereikt…… Een mooi terrein, ik zei het al met bunkers en waterlinies waar de Duitsers jaloers op zouden zijn geweest. En soms leek het wel op het WK steentjes keilen met al dat water. Positief was wel dat het later op de middag ietsje beter was. Die golfwereld is wel een beetje raar hoor. Krijg je eerst een uitnodiging en daar staat dan, heel chic, een Latijnse spreuk onder: ‘Felix qui potuit rerum cognoscere causas’…….. Als de kat (Felix) van huis is dansen de muizen? |
Een Dikke van Dale uit 1955 brengt uitkomst: ‘gelukkig hij,die de oorzaken der dingen, de noodwendige onderlinge samenhang van alles,heeft leren inzien’. Het ging dus over een gewijzigde, in goed Nederlands genaamde, ‘flight’ indeling……….
Dan vragen ze je naar je handicap, nou dat was bij dit stelletje niet zo heel moeilijk: alles was vertegenwoordigd: doven, cyclopen, manken, spataderen, kunstgebitten, contactlenzen , obesitas, drankneuzen, kunstheupen, kunstknieën, kunstkoppen (na de borrel) enz. enz. Het getuigt ook van grote wijsheid ondergetekende erkende handicapper (hockey en golft met een Dobli stok) te vragen een verslag te produceren……. Uiteindelijk gingen we dan de baan in (niet op want dat is heel iets anders). Nou zat ik in een hele leuke 3 mans flight om dat woord maar weer te gebruiken. Redelijk peil, dus je wil een beetje doorlopen maar ja je zit achter een 4 mans formatie en daar zat een mannetje in een gele trui in en die zat meer in de bosjes (een soort Bosjesman dus) dan in de baan, en dat ook voor langere tijd…….Op een gegeven moment zaten ze allemaal in de bosjes en kwamen daar precies op lengte ook weer uit. Ik heb ze toen maar de 4 Daltons genoemd. Eddy in het Geel ben ik hem maar gaan noemen: sneller op het hockeyveld dan op de golfbaan………Geintje : zij konden zelf ook niet opschieten……..zo gaat dat in de golfwereld en hardlopers zijn doodlopers nietwaar?Dan heb je natuurlijk een winnaar. Nou dat was dit jaar een grote verrassing (maar niet heus): Frenk ten Hage met 30 stableford (ook weer zo’n golf term ……stable betekent stal en ford is een doorwaadbare plaats: nou dat klopte) Gekheid. Een van de telsystemen in het golf heet nu eenmaal zo. Maar goed Frenk won dus: moest hij die trofee weer mee naar huis sjouwen. |
Hij gaf later wel toe dat hij er voor getraind had (voor het golf niet voor het sjouwen).
Dan bestaan er nog meer prijzen. The longest (nee niet die) degene die het verst heeft geslagen een soort verpissen, maar dan met een golfbal en die werd gewonnen Hans Kruyt. Ook is er dan de ‘neary’: wie slaat de bal het dichtst bij de vlag? Gewonnen door Jeroen Wijtenburg. Dan was er de aanmoedigingsprijs of ‘Talent van de dag’ prijs (Rode lantaarn), vorig jaar gewonnen door de Opa van die Feyenoord- (nu Cambuur-) voetballer (Dammers). Onze Frans had een smoes gevonden om die prijs niet te hoeven verdedigen, hij was een soort onthand bij het OLW in Laren…… De prijs ging dit jaar met heel veel respect naar Evert Beumer die, zoals iedereen wel weet, van heel ver is gekomen na zijn ziekte en die tijdens het diner opmerkte dat hij deze prijs volgend jaar zeker niet zou winnen. Geweldig wat een positiviteit na zo’n ingrijpende gebeurtenis in je leven, hulde Evert! Kan je volgend jaar een avondwedstrijd spelen (R. Slee)? Waar dat op slaat? Geen idee. Dan waren er ook nog 5 gevallen van dierenmishandeling: er werden namelijk 4 birdies geslagen en wel door Wytze, Frenk, Henk, Koos en (dove) Bob (de toevoeging om verwarring te voorkomen met die andere Bob). Koos had ook nog de hoogste bruto score (wat dat betekent weet ik niet meer na al die koffie…..maar het was 23). Na het edele spel beoefend te hebben gingen we aan de goed verzorgde borrel. Douchen kon ook geen kwaad , lekker schone droge kleren aan. Bij gebrek aan genoeg handdoeken in de kleedkamer werden er theedoeken ingezet wat Evert Beumer verleidde tot de opmerking dat de theezakjes er goed bij hingen en goed waren gedroogd…. |
Jolijt alom.
Het diner was prima verzorgd in het ‘Graan voor Visch Restaurant’ . Waar die naam nu weer op slaat heb ik niet kunnen achterhalen maar het is wel erg ‘golf’ ………… De voortreffelijke maaltijd werd afgesloten met Boerenjongens ijs met slagroom, een gewone naam en goed passend bij de gemiddelde inwoner in deze streek…….. Alle gekheid op een golfstick : iedereen van organisatie tot hulpklazen bedankt voor een fantastische dag, we kijken nu al uit naar de editie 2016. Er zijn wellicht wat veranderingen op komst zoals locatiekeuze (spreiding over het hele land, volgend jaar Tjietsjerkeradeel?), niet meer de winnaar die bepaalt, maar dat is modern, iets dat goed loopt moet veranderd worden maar zo gaat het, ook in de golfwereld! Het was me een eer er weer bij te mogen zijn en u hierover verslag te doen en ik sluit af met een andere Latijnse wijsheid: Felix quem faciunt aliena pericula cautum ofwel hij die zich aan een ander spiegelt spiegelt zich zacht, waarvan acte! Bob Hulst gepubliceerd 26 september2015 |
.
Nieuwjaarsreceptie, Gooische, 6 januari 2016
Het was weer een leuke bijeenkomst bij Gooische in het Bussumse dat voor de navigatieapparatuur het Hilversumse moest worden genoemd. Hoewel het noordoosten van ons land met code “rood-oranje” vorstverlet had gekregen, kwamen toch voldoende elftallen in het veld om er een aantrekkelijke jaaropening van te maken. Ik zag ook oud leden/donateurs op deze bijzondere dag rondlopen o.a. Aris Aarsen, Aart Neijmeijer, Gijs van Dijkum, Jan de Kort, Henk van Oirschot, Jelle Feitsma en leden die we de laatste tijd om medische redenen gemist hebben o.a. Jaap ter Haar en Evert Beumer.
De voorzitter bleek voor zijn nieuwjaarsspeech zwaar te hebben gewinkeld in de producties van de redactie en dan met name in de bijdragen van columnist Jan Godschalk. Goedkoper kan het natuurlijk niet, want er zit geen copyright op. Probleem voor de redactie is wel dat we nu geen inhoudelijke kritische noot kunnen plaatsen op de inhoud van zijn speech, want jullie weten dat we weinig aan zelfkritiek doen …. Wel gaan we rustig door om Huib van nieuwe stof voor 2017 te voorzien !
Behalve onze complimenten voor de geluidskwaliteit dit jaar, vroegen wij ons ook nog af hoe Huib het voor elkaar gekregen had de 55+dames op de 1e verdieping te hebben gekregen en daar te houden ....
We misten de “bubbels”, maar kregen als geslaagde vervanger een aantal kleine biertaps om de aanwezige oliebollen traditioneel weg te spoelen.
2016 is nu echt begonnen …
Fred Mente
Het was weer een leuke bijeenkomst bij Gooische in het Bussumse dat voor de navigatieapparatuur het Hilversumse moest worden genoemd. Hoewel het noordoosten van ons land met code “rood-oranje” vorstverlet had gekregen, kwamen toch voldoende elftallen in het veld om er een aantrekkelijke jaaropening van te maken. Ik zag ook oud leden/donateurs op deze bijzondere dag rondlopen o.a. Aris Aarsen, Aart Neijmeijer, Gijs van Dijkum, Jan de Kort, Henk van Oirschot, Jelle Feitsma en leden die we de laatste tijd om medische redenen gemist hebben o.a. Jaap ter Haar en Evert Beumer.
De voorzitter bleek voor zijn nieuwjaarsspeech zwaar te hebben gewinkeld in de producties van de redactie en dan met name in de bijdragen van columnist Jan Godschalk. Goedkoper kan het natuurlijk niet, want er zit geen copyright op. Probleem voor de redactie is wel dat we nu geen inhoudelijke kritische noot kunnen plaatsen op de inhoud van zijn speech, want jullie weten dat we weinig aan zelfkritiek doen …. Wel gaan we rustig door om Huib van nieuwe stof voor 2017 te voorzien !
Behalve onze complimenten voor de geluidskwaliteit dit jaar, vroegen wij ons ook nog af hoe Huib het voor elkaar gekregen had de 55+dames op de 1e verdieping te hebben gekregen en daar te houden ....
We misten de “bubbels”, maar kregen als geslaagde vervanger een aantal kleine biertaps om de aanwezige oliebollen traditioneel weg te spoelen.
2016 is nu echt begonnen …
Fred Mente
UITSLAG BELANGSTELLINGSREGISTRATIE ZEILEN-TENNIS-ROEIEN, najaar 2017
Er werden in totaal 704 mails verzonden.
289 (= 41,05 %) leden/donateurs gaven antwoord op onze vraag, hiervan gaven 155 aan geen belangstelling te hebben.
De overgebleven 134 reacties gaven de volgende scores:
Er werden in totaal 704 mails verzonden.
289 (= 41,05 %) leden/donateurs gaven antwoord op onze vraag, hiervan gaven 155 aan geen belangstelling te hebben.
De overgebleven 134 reacties gaven de volgende scores:
De werkgroep kan nu verder aan de slag en zal met wat meer gegevens over datum, plaats, kosten, aanvullende eisen van elke activiteit binnenkort bij jullie terugkomen.
Inmiddels hebben Dirk de Vries (zeilen), Rob Boon en Ben Fritz (tennis) de werkgroep aangeboden assistentie te verlenen.
Jullie horen spoedig van ons.
De werkgroep
Joop van Eekeren
Fred Mente
Ernst van der Wiele
gepubliceerd 9 december 2017
Inmiddels hebben Dirk de Vries (zeilen), Rob Boon en Ben Fritz (tennis) de werkgroep aangeboden assistentie te verlenen.
Jullie horen spoedig van ons.
De werkgroep
Joop van Eekeren
Fred Mente
Ernst van der Wiele
gepubliceerd 9 december 2017
Zeilen met/op Wijde Blik
43 NHC-ers in 11 boten: een merkwaardig gezicht, al die grijze koppen onder de groezelige zeiltjes van Ottenhome. En verder voer er nog een trekschuit uit de vorige eeuw rond met een welbekende Jan Willem van Waning aan het roer. Dit was de setting op de Wijde Blik, een meertje bij Kortenhoef waar de NHC een “Wat-doet-een-NHC-zestigplusser-nog-meer-dan-hockeyen” zeilwedstrijd hield.
Dit lijkt een wat criptische opening van een verslag, maar na drie keer lezen klopt het wel.
Zo rond 10 uur kwamen we van alle windstreken aangereden en de koffie stond klaar, zoals we gewend zijn. Fred Mente hield palaver, verdeelde de NHC-ers (waaronder ook veel damesleden NHC 55+ en diverse echtgenotes) over de boten. Eerst oefenzeilen, weliswaar met een labberkoeltje maar toch wind genoeg om in pakweg anderhalf uur de overkant en terug te halen. Om half een stond de lunch klaar en om half twee vroeg de wedstrijdleider van Ottenhome onze aandacht. Met een groot tekenbord, kaart en viltstift werd de route uitgelegd. Óp naar de boten. Een gezonde spanning was voelbaar, met hier en daar geroep over loefduels, indringen bij de boei en “bakboord, bakboord!”.
Zo dreef een cluster boten naar de startlijn, die gelukkig vrij dichtbij de steiger was. Het labberkoeltje zakte weg naar een nauwelijks waarneembare luchtbeweging, en na het startsignaal dreven we gedurende een minuut of tien gezapig de startlijn over. Of het nu door de stroming kwam of door zeilvernuft of door gunstige (gelukkige) windstromingen, maar boot 8 lag uiteindelijk na anderhalf uur het dichtst bij boei 7, die we als eerste moesten ronden. We konden de boei -in de verte- nog nét onderscheiden in het spiegelende water. Als redder in nood verscheen de trekschuit van Jan Willem en legde de finishlijn een meter of honderd voor boot 8, tot frustratie van de boten die over de andere boeg waren gestart en zeker 20 meter verder moesten zeilen dan de boten die met boot 8 over bakboord waren vertrokken. En zo werd de boot met Freark, Jelle, Ingrid en Albert winnaar van de felbegeerde doos met inhoud.
Saillant detail: na de finish stak de wind weer op, dus tóch nog even gezeild!
Albert Aalbers
43 NHC-ers in 11 boten: een merkwaardig gezicht, al die grijze koppen onder de groezelige zeiltjes van Ottenhome. En verder voer er nog een trekschuit uit de vorige eeuw rond met een welbekende Jan Willem van Waning aan het roer. Dit was de setting op de Wijde Blik, een meertje bij Kortenhoef waar de NHC een “Wat-doet-een-NHC-zestigplusser-nog-meer-dan-hockeyen” zeilwedstrijd hield.
Dit lijkt een wat criptische opening van een verslag, maar na drie keer lezen klopt het wel.
Zo rond 10 uur kwamen we van alle windstreken aangereden en de koffie stond klaar, zoals we gewend zijn. Fred Mente hield palaver, verdeelde de NHC-ers (waaronder ook veel damesleden NHC 55+ en diverse echtgenotes) over de boten. Eerst oefenzeilen, weliswaar met een labberkoeltje maar toch wind genoeg om in pakweg anderhalf uur de overkant en terug te halen. Om half een stond de lunch klaar en om half twee vroeg de wedstrijdleider van Ottenhome onze aandacht. Met een groot tekenbord, kaart en viltstift werd de route uitgelegd. Óp naar de boten. Een gezonde spanning was voelbaar, met hier en daar geroep over loefduels, indringen bij de boei en “bakboord, bakboord!”.
Zo dreef een cluster boten naar de startlijn, die gelukkig vrij dichtbij de steiger was. Het labberkoeltje zakte weg naar een nauwelijks waarneembare luchtbeweging, en na het startsignaal dreven we gedurende een minuut of tien gezapig de startlijn over. Of het nu door de stroming kwam of door zeilvernuft of door gunstige (gelukkige) windstromingen, maar boot 8 lag uiteindelijk na anderhalf uur het dichtst bij boei 7, die we als eerste moesten ronden. We konden de boei -in de verte- nog nét onderscheiden in het spiegelende water. Als redder in nood verscheen de trekschuit van Jan Willem en legde de finishlijn een meter of honderd voor boot 8, tot frustratie van de boten die over de andere boeg waren gestart en zeker 20 meter verder moesten zeilen dan de boten die met boot 8 over bakboord waren vertrokken. En zo werd de boot met Freark, Jelle, Ingrid en Albert winnaar van de felbegeerde doos met inhoud.
Saillant detail: na de finish stak de wind weer op, dus tóch nog even gezeild!
Albert Aalbers
ZEILEN OM DE SCHEEPSKIST VAN JAN WILLEM VAN WANING
Op 30 mei verzamelde zich 43 deelnemers aan de 60 PLUS zeilregatta. Het was een geanimeerd gezelschap dat zich in Kortenhoef aanmelde om d.m.v. het trekken van een speelkaart onderdeel van de bemanning van skipper 1 en 2 , bootsman en bramzeigertje van 1 van de 11 BM's te worden. Hierdoor ontstonden geheel nieuwe ploegen die na een korte inleiding het water opkonden voor vrij zeilen op de Wijde Blik. De grote vraag die gedurende de hele dag de organisatie en de bootverhuurder bezig hield was: wat gaat het weer doen?
Nou het weer werkte mee en tegen: aan zon geen gebrek ( een meevaller voor de liefhebbers van de sextant), temperatuur prima, maar voor zeilen heb je ook wind nodig en dat viel een beetje boel tegen.
Na de lunch werd een briefing verzorgt door wedstrijdleider Wijnand en een mooi driehoekbaantje op de plas uitgezet. Toen het 5 munten voor de startsignaal klonk had de vloot zich weten te verzamelen in buurt van de startlijn. Vijf minuten later dobberden een aantal boten min of meer stuurloos rond of vooruit, waardoor de contactmogelijkheid tussen de verschillende bemanningen ruimschoots aanwezig bleef. Nee, VOLVO-oceanrace snelheden hoefden niet verwacht te worden het was meer tropisch doldrum werk.
Toen na ruim 1,5 uur de eerste boei van het te zeilen traject nog niet bereikt was kondigde Wijnand per megafoon vanaf het startschip onder commandovan Jan Willem van Waning en marva Petra een baanverkorting in. Het startschip creëerde m.b.v. zichzelf en een uitgeworpen boei een finishlijn en de vloot dobberde met behoorlijke tijdsverschillen boot voor boot door de finish.
Vlak voor de BBQ vond de prijsuitreiking plaats, waarbij JODY ( Dick Dijxhoorn, Josine Sips, Alex Kolder, Wim Cornelissens) de rode strormlantaarn als nr. 11 aankomende ontving.
De PIA met Albert Aalders, Freerk Brinksma, Jelle Feitsma en Ingrid van Enkhuijzen als bemanning mocht voor 1 jaar de wisseltrofee DE SCHEEPSKIST VAN JAN WILLEM VAN WANING (door de organisatie verkregen uit de beroemde prijzenschuur van Gilbert Leene) uit handen van de - van zijn naams-verbindtenis geheel onwetende en daarover blij verraste - naamgever ontvangen..'
Joop van Eekeren en Fred Mente kregen als organisatie van vele kanten te horen dat dit zeilevenement zeker een blijvertje moet blijven.
Recht zo die gaat!
Fred Mente
PS 1. NHC De Zestigplussers bedankt vanaf deze plaats de medewerkers van Ottenhome die deze dag tot zo'n groot succes hebben gemaakt.
PS 2 De organisatie gaat er van uit dat de winnaars van dit jaar de kist met een volle fles volgend jaar weer inleveren.
gepubliceerd 1 juni 2018
gecorrigeerd 5 juni 2018
voor een beeldende impressie
Op 30 mei verzamelde zich 43 deelnemers aan de 60 PLUS zeilregatta. Het was een geanimeerd gezelschap dat zich in Kortenhoef aanmelde om d.m.v. het trekken van een speelkaart onderdeel van de bemanning van skipper 1 en 2 , bootsman en bramzeigertje van 1 van de 11 BM's te worden. Hierdoor ontstonden geheel nieuwe ploegen die na een korte inleiding het water opkonden voor vrij zeilen op de Wijde Blik. De grote vraag die gedurende de hele dag de organisatie en de bootverhuurder bezig hield was: wat gaat het weer doen?
Nou het weer werkte mee en tegen: aan zon geen gebrek ( een meevaller voor de liefhebbers van de sextant), temperatuur prima, maar voor zeilen heb je ook wind nodig en dat viel een beetje boel tegen.
Na de lunch werd een briefing verzorgt door wedstrijdleider Wijnand en een mooi driehoekbaantje op de plas uitgezet. Toen het 5 munten voor de startsignaal klonk had de vloot zich weten te verzamelen in buurt van de startlijn. Vijf minuten later dobberden een aantal boten min of meer stuurloos rond of vooruit, waardoor de contactmogelijkheid tussen de verschillende bemanningen ruimschoots aanwezig bleef. Nee, VOLVO-oceanrace snelheden hoefden niet verwacht te worden het was meer tropisch doldrum werk.
Toen na ruim 1,5 uur de eerste boei van het te zeilen traject nog niet bereikt was kondigde Wijnand per megafoon vanaf het startschip onder commandovan Jan Willem van Waning en marva Petra een baanverkorting in. Het startschip creëerde m.b.v. zichzelf en een uitgeworpen boei een finishlijn en de vloot dobberde met behoorlijke tijdsverschillen boot voor boot door de finish.
Vlak voor de BBQ vond de prijsuitreiking plaats, waarbij JODY ( Dick Dijxhoorn, Josine Sips, Alex Kolder, Wim Cornelissens) de rode strormlantaarn als nr. 11 aankomende ontving.
De PIA met Albert Aalders, Freerk Brinksma, Jelle Feitsma en Ingrid van Enkhuijzen als bemanning mocht voor 1 jaar de wisseltrofee DE SCHEEPSKIST VAN JAN WILLEM VAN WANING (door de organisatie verkregen uit de beroemde prijzenschuur van Gilbert Leene) uit handen van de - van zijn naams-verbindtenis geheel onwetende en daarover blij verraste - naamgever ontvangen..'
Joop van Eekeren en Fred Mente kregen als organisatie van vele kanten te horen dat dit zeilevenement zeker een blijvertje moet blijven.
Recht zo die gaat!
Fred Mente
PS 1. NHC De Zestigplussers bedankt vanaf deze plaats de medewerkers van Ottenhome die deze dag tot zo'n groot succes hebben gemaakt.
PS 2 De organisatie gaat er van uit dat de winnaars van dit jaar de kist met een volle fles volgend jaar weer inleveren.
gepubliceerd 1 juni 2018
gecorrigeerd 5 juni 2018
voor een beeldende impressie
GOLFTOERNOOI ADRIAAN WIJT-BOKAAL 2018, 23 augustus 2018, TETERINGEN
De deelnemers staande vlnr: Jan Willem Schuit, Rob Schuller, Toon van Dam met de bokaal,
Eddy Swartberg, Eddy Temmerman, Bob Hulst, Boetie Levert, Jan Wijbenga, Jos Gremmen,
Jeroen Wijtenburg, Ton Blauw, Pieter van Noord, Marc Borkink, Bert Feijtes, Paul Muntjewerf,
Evert Jan ter Borg, Roelof Peters met op de voorgrond organisator Frans Levert.
Eddy Swartberg, Eddy Temmerman, Bob Hulst, Boetie Levert, Jan Wijbenga, Jos Gremmen,
Jeroen Wijtenburg, Ton Blauw, Pieter van Noord, Marc Borkink, Bert Feijtes, Paul Muntjewerf,
Evert Jan ter Borg, Roelof Peters met op de voorgrond organisator Frans Levert.
Op uitnodiging van Frans Levert waren wij te gast op golfbaan ‘De Haenen’ in Teteringen. Om maar met de deur in huis te vallen: Frans heeft ge –Levert. Dit stuk barst weer van de vreemde (golf) termen dus niet golfers kunnen het overslaan.
Een mooie baan, lekker weer, prettige ontvangst en simpele regels. FL was niet van plan scorekaarten te tellen, we hoefden in onze flight ook geen scorekaarten uit te wisselen, hij vertrouwde er op dat alle deelnemers eerlijk zouden schrijven………Maar goed dat is binnen ons 60+ gezelschap een zekerheidje!
Er waren twintig ‘Haentjes’ aanwezig en alle flights startten onder het toeziend oog van de caddiemaster keurig op tijd. Uiteraard was iedereen weer op zijn golfs gekleed, een bonte vertoning. Ik kwam dat dorp Teteringen binnenrijden en direct viel mijn oog op een raar bord waarop stond: ‘Dorp sloop’ ?? Tja wat doe ik hier dan, dan zal het wel een puinhoop zijn. Maar slim als ik ben maakte ik als snel de koppeling, er was sprake van een dorpsloop binnenkort. Dit terzijde.
Zoals gezegd het was lekker weer, er werd goed doorgelopen, weinig te beleven in de bosjes. Liep ik daar rond, staat mijn oude coach Bert G. daar ineens op het balkon van zijn riante, aan de golfbaan gelegen, appartement. Als er iemand kijkt sla ik meestal mis, zo ook deze keer dus……….
Na het beëindigen van het golfspel was er een lekkere borrel met bijbehorende happen en werden de verhalen steeds sterker. De bedienende jongens en vooral meisjes maakten indruk door het lederen voorschoot dat ze droegen. Dat gaf bij sommigen toch wat associaties zo leek het. Bij het prima verzorgde diner kwam dan uiteraard de prijsuitreiking. Het dessert was naar keuze. Een oudere met gebitsbeperking wilde graag ijs met bosbeffen. Ik had hem willen zeggen dat hij daar toch te oud voor was en dat er ook geen bos was, maar heb daarvan afgezien.
Afgelopen week werden we in de media ook nog geconfronteerd met het Kierbesluit, dat heeft niets met golf te maken of eigenlijk toch wel (golven/ sluis), maar ook daarover kan je toch verbazen, laat zo’n ambtenaar nu eerst eens De Dikke van Dale raadplegen bij het woord kieren, voordat hij zo’n besluit Kier noemt.
Van te voren had FL aangekondigd dat hij alleen de winnaars zou noemen maar zie na enig gemor vanuit de Haentjes werd iedereen toch keurig genoemd. De rode lantaarn (dan ben je dus gewoon laatste) werd gewonnen door Roelof P. Vanwege privacy geen achternamen uiteraard en op de foto’s een zwart balkje. De ‘Longest’ werd gewonnen door Jart S (kunst als je zelf een golfbaan hebt) en de ‘Neary’ door Ben T. Met afstand werd als eerste op het schild gehesen Toon v. D (37 stableford punten). Er ging een zucht van verlichting door de eetzaal of bij een golfclub dinerzaal genoemd. Mag T v. D in 2019 het toernooi organiseren! Dat wordt Bilthoven, dan weet u dat alvast. Hij hield een bevlogen dankwoord en sprak dus feitelijk een Toontje hoger.
Er werden ook foto’s gemaakt door F. (onze blogger). Een Feyt - is dat de goede man niet geheel scherp was maar wel heel bewogen en dat zie je aan sommige foto’s.
Hopelijk komen er in 2019 nog iets meer deelnemers en zou het ook fijn zijn als de naamgever van het toernooi de heer Adriaan W. zich weer eens (van zijn beste kant) liet zien.
Nou dat was het wel zo’n beetje. Gister, bij de Kaderdag, was er een uitleg over wandelhockey, hoezo? Dat is toch golf al? Mooie afsluiter.
Bob Hulst
Een mooie baan, lekker weer, prettige ontvangst en simpele regels. FL was niet van plan scorekaarten te tellen, we hoefden in onze flight ook geen scorekaarten uit te wisselen, hij vertrouwde er op dat alle deelnemers eerlijk zouden schrijven………Maar goed dat is binnen ons 60+ gezelschap een zekerheidje!
Er waren twintig ‘Haentjes’ aanwezig en alle flights startten onder het toeziend oog van de caddiemaster keurig op tijd. Uiteraard was iedereen weer op zijn golfs gekleed, een bonte vertoning. Ik kwam dat dorp Teteringen binnenrijden en direct viel mijn oog op een raar bord waarop stond: ‘Dorp sloop’ ?? Tja wat doe ik hier dan, dan zal het wel een puinhoop zijn. Maar slim als ik ben maakte ik als snel de koppeling, er was sprake van een dorpsloop binnenkort. Dit terzijde.
Zoals gezegd het was lekker weer, er werd goed doorgelopen, weinig te beleven in de bosjes. Liep ik daar rond, staat mijn oude coach Bert G. daar ineens op het balkon van zijn riante, aan de golfbaan gelegen, appartement. Als er iemand kijkt sla ik meestal mis, zo ook deze keer dus……….
Na het beëindigen van het golfspel was er een lekkere borrel met bijbehorende happen en werden de verhalen steeds sterker. De bedienende jongens en vooral meisjes maakten indruk door het lederen voorschoot dat ze droegen. Dat gaf bij sommigen toch wat associaties zo leek het. Bij het prima verzorgde diner kwam dan uiteraard de prijsuitreiking. Het dessert was naar keuze. Een oudere met gebitsbeperking wilde graag ijs met bosbeffen. Ik had hem willen zeggen dat hij daar toch te oud voor was en dat er ook geen bos was, maar heb daarvan afgezien.
Afgelopen week werden we in de media ook nog geconfronteerd met het Kierbesluit, dat heeft niets met golf te maken of eigenlijk toch wel (golven/ sluis), maar ook daarover kan je toch verbazen, laat zo’n ambtenaar nu eerst eens De Dikke van Dale raadplegen bij het woord kieren, voordat hij zo’n besluit Kier noemt.
Van te voren had FL aangekondigd dat hij alleen de winnaars zou noemen maar zie na enig gemor vanuit de Haentjes werd iedereen toch keurig genoemd. De rode lantaarn (dan ben je dus gewoon laatste) werd gewonnen door Roelof P. Vanwege privacy geen achternamen uiteraard en op de foto’s een zwart balkje. De ‘Longest’ werd gewonnen door Jart S (kunst als je zelf een golfbaan hebt) en de ‘Neary’ door Ben T. Met afstand werd als eerste op het schild gehesen Toon v. D (37 stableford punten). Er ging een zucht van verlichting door de eetzaal of bij een golfclub dinerzaal genoemd. Mag T v. D in 2019 het toernooi organiseren! Dat wordt Bilthoven, dan weet u dat alvast. Hij hield een bevlogen dankwoord en sprak dus feitelijk een Toontje hoger.
Er werden ook foto’s gemaakt door F. (onze blogger). Een Feyt - is dat de goede man niet geheel scherp was maar wel heel bewogen en dat zie je aan sommige foto’s.
Hopelijk komen er in 2019 nog iets meer deelnemers en zou het ook fijn zijn als de naamgever van het toernooi de heer Adriaan W. zich weer eens (van zijn beste kant) liet zien.
Nou dat was het wel zo’n beetje. Gister, bij de Kaderdag, was er een uitleg over wandelhockey, hoezo? Dat is toch golf al? Mooie afsluiter.
Bob Hulst
