TEAMPAGINA - H65C (BLUE)
2018 t/m 2019 was er geen 65C selectieteam
2017
65C wordt omgedoopt in 65 BLAUW ter onderscheid van 65B dat nu voortaan als 65 ORANJE door het leven gaat.
65C wordt omgedoopt in 65 BLAUW ter onderscheid van 65B dat nu voortaan als 65 ORANJE door het leven gaat.
Grand Masters Hockey European Cup19th - 27th August 2017
Verslag poule TT065. Glasgow 2017
19 Augustus 2017
Oranje thuis en hier in Glasgow, altijd lastig!
Nederland Blauw tegen Oranje is dus de uitdaging waar we vandaag graag aan wilden beginnen. De warming up (onder leiding van Hans) leverde geen blessures op dus we konden met onze 11 man aan de bak (Ton hadden we als laatste redmiddel even in de dugout gehouden en onze 2 beste spelers gewoon in Nl, die komen wat later. Echter met de gastcoach Otto, en de mooie woorden van Pieter begonnen we met het idee; we gaan ze het in ieder geval moeilijk maken. Het 1e kwart werd aftasten en proberen elkaar te vinden. Dat werd nog scoren van Onno maar werd afgekeurd. Het 2e kwartier verliep lastiger, lees gewoon moeilijk voor Blauw. De strafcorners vlogen ons om de oren en door o. a. Alex hielden we het op 0 0. Het 3e kwartier (nu met meewind en dat hielp ons zeker) en een Otto die ons steeds weer op de juiste plek wist te krijgen (die waarschijnlijk na deze wedstrijd een makkie heeft aan zijn ATeam) leverde een lekker partijtje hockey op. We konden elkaar steeds beter vinden en we kregen iets meer rust. Het laatste kwartier was op ons tandvlees maar we hielden 0 0. Vraag voor Blauw is of we te vroeg gepiekt hebben?
20 Augustus 2017
HEEFT NETHERLANDS 65-BLUE TE VROEG GEPIEKT?
De 2e wedstrijd, nu tegen LX white (GB) en nog wel in het stadion. Nu in oranje shirts dus iets van een Holland gevoel (nog niet genoteerd achterop de shirts) voelden we wel. De start was best goed. We hielden het kort, opdracht van onze gastcoach Ewoud en we kwamen best vaak aan de bal. Leuke opbouw met kleine kansjes om het een keeper lastig te maken. Na dit 1e deel werd het moeilijker voor ons. De tegenstander vond dat we te sterk aan de bal waren en pasten hun manier van spelen wat aan (dit had men besproken tijdens de korte pauze, aldus een van onze dames die vlak bij de dug-out van de tegenpartij zat) Dat merkten we gelijk en het resulteerde in een tegendoelpunt uit een strafcorner. Overigens was dat een mooi doelpunt, dit in tegenstelling tot doelpunt 2! Die viel in het 3e kwartier en toen hadden we het echt lastig en zwaar. Het viel op een beroerd moment en een nog beroerdere spelsituatie maar werd goedgekeurd na overleg met de 2e scheidsrechter. Nu de aansluiting maken want dan kon het nog wat worden Ja we kwamen soms ver en ja de tegenstanders gingen wat zenuwachtiger met elkaar om (veel adviezen) en ja we vonden de cirkel, echter niet met het gewenste resultaat. Sterker, de LX White scoorden nog een keer. De aanmoedigingen van het publiek deed ons goed maar de vraag blijft; heeft Blauw te vroeg gepiekt?
21 Augustus 2017
Red LX (Engeland) is de tegenstander. Een hele grote ploeg (18 man) met indrukwekkende rugnummers tot nummer 250 aan toe. Red had gewonnen van White en wij verloren met 3-0 van White dus we stonden op scherp. Dat wil bij ons zeggen dat we er alle 11 vol in gaan alle 4 de kwartieren. Geen cadeaus , behalve dan de pins!
Volledig geïnformeerd en gesterkt door respectievelijk onze coach Pierre en warming-up goeroe Hans was het eerste kwartier alle hens aan dek. Red kwam, zag, maar overwon niet dankzij goed verdedigingswerk. Nu wat gewend aan hun manier van lopen en plaatsen kregen we iets meer mogelijkheden. Voorzichtig kwamen we aan overspelen toe. Echter Red scoorde zijn 1e doelpunt. In de rust de afspraken herhaald en het 3e kwartier werden de juiste combinaties weer gevonden. Red begon onderling adviezen te geven en daarmee verzwakte hun " focus" Het resulteerde in vele mislukte strafcorners van hun kant met even zovele varianten. Alex had het naar zijn zin, hij was lekker bezig, waarschijnlijk een grijns van oor tot oor maar dat is niet te zien bij die gemaskerde mannen. Kwartier 4 brak aan dus genoeg tijd om gelijk te komen, ons optimisme kent geen grenzen! Was Red inmiddels aan strafcorner variant 18 toe, wij hoefden ons geen zorgen te maken over de variant keuze. Welliswaar in hun cirkel geweest om daarna weer volop in de verdediging te moeten gaan. Met als constatering dat hun strafcorners niet lopen en dat het vocabulair er ook niet beter op wordt. Oef..... kwamen de Red ones er nog goed vanaf in de laatste minuut! De snelle counter van ons (na hun variant 19) resulteerde niet in de gelijkmaker maar het scheelde verdraaid weinig. Lekker gespeeld.
24 Augustus 2017
4e wedstrijd TT65 Blauw tegen Alliance.
Tegen ALLIANCE op clydesdale. Een totaal andere wedstrijd want omze verse krachten zijn gearriveerd. Hiermee hebben we de luxe van 2x wissel en daar moeten we goed mee omgaan. Na de "Glasgowse landdag" waren we er snel uit en indien u nu denkt dat we ons wisselbeleid vrijgeven dan heeft u het mis. Onze wedstrijden zijn gratis te bezoeken (nu nog wel). Direct druk zetten leverde ons best vaak de bal op en met steeds een nieuwe kracht in het veld ging het de eerste twee kwartieren uitstekend. Dit leverde dan ook ons 1e doelpunt op. Spits Onno Bos plaatste de bal keurig langs de keep die, tot het doelpunt viel, irritant vaak in de weg stond. In de rust het concept niet aangepast en daarmee creëerden we nog een paar fraaie kansen. Maar ook onze keeper Ton moest aan de "bak" en dat is met dit soort wedstrijden listig. Langere tijd geen tegenstander in de cirkel en dan toch weer volop actie van de Japanse delegatie ondersteund door de zuid Afrikaan met pet, die vooruit werd geduwd door speler 52, samen met 85 (beide handige jongens) die op hun beurt weer door Paul Hartman en c.s. werden bediend. Het leverde echter niets op voor hen. De laatste kwartier werd het rommelig en onrustig en dan mag je tevreden zijn als je met 1-0 winst het veld kan verlaten. Uiteraard werd de tribune bedankt , ook daar waren we licht in de meerderheid zeker op basis van geluid. Zaterdag gaan we pieken, want we kunnen nog beter, het zit in de lucht. Wordt vervolgd.
26 Augustus 2017
65+Blauw / Southern Cross Bleu (SCB)
Onze El capitano had twee dromen afgelopen nacht vertelde hij ons toen we warmgelopen en ingeslagen op het veld stonden voor de team-brul. De 1e; dat hij nog heel lang Bram mag tegenkomen op de hockeyvelden in een perfecte conditie (ofwel; gefeliciteerd met je verjaardag) en de 2e; dat we de score vandaag verdubbelen naar 2!
Op een nat veld kregen we te maken met relatief kleine maar zeer beweeglijke goed hockiende downunders. De druk die we inmiddels graag zetten om snel toe te kunnen slaan zorgde voor een lekker potje hockey. Van onze kant vonden we elkaar weer beter dan voorheen, echter het automatisme is er nog net niet. Dat leverde weleens een misverstand op en ook een paar strafcorners. Binnen de 10 minuten werd door SCB gescoord middels een perfect genomen strafcorner waarbij de bal hard en rakelings langs de paal het doel in verdween. Gewoon een mooi doelpunt! Echter met de droom in ons hoofd (lees opdracht) creëerden we een paar leuke aanvallen die met iets meer mazzel zomaar het tegendoelpunt had kunnen opleveren. Na de drink- en bananenpauze en voorzien van de immer opbeurende woorden van de coach gingen we weer vol verve de strijd aan. Het moest mogelijk zijn droom 2 te realiseren. De combinaties op het middenveld lukten en hiermee kreeg ook onze voorhoede het nodige werk te verzetten. De regen stopte en het publiek, buiten onze eigen hooligans, nam weer in aantal toe. Ons opgezweept enthousiasme leverde wat extra rustmomentjes op in speciale zitjes met tijdslot. Er is gewerkt en gezwoegd maar het leverde geen doelpunten op, helaas ook niet voor ons. Weg droom nummer 2. Nou ja, als de 1e droom maar uitkomt.
27 Augustus 2017
65 Blue v. Southern Cross White (SCW)
De laatste wedstrijd van dit leuke toernooi speelden we op pitch 2, in de schaduw van het grote stadion. We moeten het
wederom opnemen tegen een Australisch team met de naam Southern Cross White (SCW). Nu spelen met aanvullend personeel
(2x) vanwege logistieke misverstanden en het uitvallen van Hans die uiteraard hielp bij de warming-up want anders hadden we met 10 man op het veld gestaan. Hiermee konden we ons niet houden aan het concept "never-change-a-losing-team" (overigens niet helemaal naar waarheid, zoals onze trouwe volgers wel weten) en Fred kreeg hiermee zijn favoriete plek achterin. Met de gastspelers Ben in de voorhoede en Peter als voorstop waren we (dwz; coach Pierre) overtuigd van een winnend concept. Dat moest waar gemaakt worden en met het drukzetten werd gelijk begonnen tegen deze relatief kleine maar wederom zeer stevige downunders. Vooral hun nummers 5 en 12 waren de mannen die niet aan de bal moeten komen.moeten niet het ballen moeten toekomen. Al snel werden we geconfronteerd met een voor ons geheel nieuwe situatie; we waren wel heel vaak in de cirkel van de tegenstander.
Dat leverde spectaculaire momenten op met strafcorners, schoten op de paal, terugkaatsende hoge ballen gevolgd door hengelende, cq tennis
achtige bewegingen. Leuk voor het publiek (en voor ons om te doen) maar effectief was het niet. Van een geheel ander caliber was de droge
harde klap, af rand cirkel, van gastspeler P (in de boeken beter bekend als Pierre Bijvoet) die genadeloos zorgde voor de 1-0 voorsprong.
SCW kwam overigens ook nog een paar keer buurten bij Ton Landheer en ook hij (en zijn achterhoede) moesten aan de bak, misschien wat minder vaak dan zijn collega aan de overkant, maar het scheelde soms erg weinig of de gelijkmaker was gevallen. Goed verdedigd!
In de rust werden we tot de orde geroepen; te veel man in de cirkel en onrustig spel. Verdeel de taken, hou je eigen man, maak gebruik van het "kommetje" op alle linies en breng rust in het spel. We kunnen en gaan ook winnen!
Daar werd naar gehandeld. Het speelveld werd overzichtelijker en zorgde voor de juiste combinaties. In deze periode viel dan ook het 2e doelpunt nu
gemaakt door B (in de boeken beter bekend als Pierre Bijvoet). SCW bleef doorgaan maar werd niet erg gevaarlijk meer. In het laatste kwart
deed Onno wat ie als spits zo graag doet, onverwacht opduiken om net dat laatste tikje tegen de bal te kunnen geven om het doelpuntje mee te pakken.
Hiermee was het een prettige en bevredigende afsluiting voor de trouwe fans, voor het vele (NL) publiek, voor de manager & de coach en voor ons als spelers. "The men of the match" was Geert aldus de tegenpartij, die op zijn beurt zo diep onder de indruk was dat hij de miniatuur sprakeloos in ontvangst nam hetgeen toch ook weer een hele prestatie is. Misschien was vandaag wel ons piek moment, of was het nu toch de 1e wedstrijd? We zullen het er nog wel eens over hebben, dit was een mooi toernooi!
Verslagen: Piet Stolwijk
Verslag poule TT065. Glasgow 2017
19 Augustus 2017
Oranje thuis en hier in Glasgow, altijd lastig!
Nederland Blauw tegen Oranje is dus de uitdaging waar we vandaag graag aan wilden beginnen. De warming up (onder leiding van Hans) leverde geen blessures op dus we konden met onze 11 man aan de bak (Ton hadden we als laatste redmiddel even in de dugout gehouden en onze 2 beste spelers gewoon in Nl, die komen wat later. Echter met de gastcoach Otto, en de mooie woorden van Pieter begonnen we met het idee; we gaan ze het in ieder geval moeilijk maken. Het 1e kwart werd aftasten en proberen elkaar te vinden. Dat werd nog scoren van Onno maar werd afgekeurd. Het 2e kwartier verliep lastiger, lees gewoon moeilijk voor Blauw. De strafcorners vlogen ons om de oren en door o. a. Alex hielden we het op 0 0. Het 3e kwartier (nu met meewind en dat hielp ons zeker) en een Otto die ons steeds weer op de juiste plek wist te krijgen (die waarschijnlijk na deze wedstrijd een makkie heeft aan zijn ATeam) leverde een lekker partijtje hockey op. We konden elkaar steeds beter vinden en we kregen iets meer rust. Het laatste kwartier was op ons tandvlees maar we hielden 0 0. Vraag voor Blauw is of we te vroeg gepiekt hebben?
20 Augustus 2017
HEEFT NETHERLANDS 65-BLUE TE VROEG GEPIEKT?
De 2e wedstrijd, nu tegen LX white (GB) en nog wel in het stadion. Nu in oranje shirts dus iets van een Holland gevoel (nog niet genoteerd achterop de shirts) voelden we wel. De start was best goed. We hielden het kort, opdracht van onze gastcoach Ewoud en we kwamen best vaak aan de bal. Leuke opbouw met kleine kansjes om het een keeper lastig te maken. Na dit 1e deel werd het moeilijker voor ons. De tegenstander vond dat we te sterk aan de bal waren en pasten hun manier van spelen wat aan (dit had men besproken tijdens de korte pauze, aldus een van onze dames die vlak bij de dug-out van de tegenpartij zat) Dat merkten we gelijk en het resulteerde in een tegendoelpunt uit een strafcorner. Overigens was dat een mooi doelpunt, dit in tegenstelling tot doelpunt 2! Die viel in het 3e kwartier en toen hadden we het echt lastig en zwaar. Het viel op een beroerd moment en een nog beroerdere spelsituatie maar werd goedgekeurd na overleg met de 2e scheidsrechter. Nu de aansluiting maken want dan kon het nog wat worden Ja we kwamen soms ver en ja de tegenstanders gingen wat zenuwachtiger met elkaar om (veel adviezen) en ja we vonden de cirkel, echter niet met het gewenste resultaat. Sterker, de LX White scoorden nog een keer. De aanmoedigingen van het publiek deed ons goed maar de vraag blijft; heeft Blauw te vroeg gepiekt?
21 Augustus 2017
Red LX (Engeland) is de tegenstander. Een hele grote ploeg (18 man) met indrukwekkende rugnummers tot nummer 250 aan toe. Red had gewonnen van White en wij verloren met 3-0 van White dus we stonden op scherp. Dat wil bij ons zeggen dat we er alle 11 vol in gaan alle 4 de kwartieren. Geen cadeaus , behalve dan de pins!
Volledig geïnformeerd en gesterkt door respectievelijk onze coach Pierre en warming-up goeroe Hans was het eerste kwartier alle hens aan dek. Red kwam, zag, maar overwon niet dankzij goed verdedigingswerk. Nu wat gewend aan hun manier van lopen en plaatsen kregen we iets meer mogelijkheden. Voorzichtig kwamen we aan overspelen toe. Echter Red scoorde zijn 1e doelpunt. In de rust de afspraken herhaald en het 3e kwartier werden de juiste combinaties weer gevonden. Red begon onderling adviezen te geven en daarmee verzwakte hun " focus" Het resulteerde in vele mislukte strafcorners van hun kant met even zovele varianten. Alex had het naar zijn zin, hij was lekker bezig, waarschijnlijk een grijns van oor tot oor maar dat is niet te zien bij die gemaskerde mannen. Kwartier 4 brak aan dus genoeg tijd om gelijk te komen, ons optimisme kent geen grenzen! Was Red inmiddels aan strafcorner variant 18 toe, wij hoefden ons geen zorgen te maken over de variant keuze. Welliswaar in hun cirkel geweest om daarna weer volop in de verdediging te moeten gaan. Met als constatering dat hun strafcorners niet lopen en dat het vocabulair er ook niet beter op wordt. Oef..... kwamen de Red ones er nog goed vanaf in de laatste minuut! De snelle counter van ons (na hun variant 19) resulteerde niet in de gelijkmaker maar het scheelde verdraaid weinig. Lekker gespeeld.
24 Augustus 2017
4e wedstrijd TT65 Blauw tegen Alliance.
Tegen ALLIANCE op clydesdale. Een totaal andere wedstrijd want omze verse krachten zijn gearriveerd. Hiermee hebben we de luxe van 2x wissel en daar moeten we goed mee omgaan. Na de "Glasgowse landdag" waren we er snel uit en indien u nu denkt dat we ons wisselbeleid vrijgeven dan heeft u het mis. Onze wedstrijden zijn gratis te bezoeken (nu nog wel). Direct druk zetten leverde ons best vaak de bal op en met steeds een nieuwe kracht in het veld ging het de eerste twee kwartieren uitstekend. Dit leverde dan ook ons 1e doelpunt op. Spits Onno Bos plaatste de bal keurig langs de keep die, tot het doelpunt viel, irritant vaak in de weg stond. In de rust het concept niet aangepast en daarmee creëerden we nog een paar fraaie kansen. Maar ook onze keeper Ton moest aan de "bak" en dat is met dit soort wedstrijden listig. Langere tijd geen tegenstander in de cirkel en dan toch weer volop actie van de Japanse delegatie ondersteund door de zuid Afrikaan met pet, die vooruit werd geduwd door speler 52, samen met 85 (beide handige jongens) die op hun beurt weer door Paul Hartman en c.s. werden bediend. Het leverde echter niets op voor hen. De laatste kwartier werd het rommelig en onrustig en dan mag je tevreden zijn als je met 1-0 winst het veld kan verlaten. Uiteraard werd de tribune bedankt , ook daar waren we licht in de meerderheid zeker op basis van geluid. Zaterdag gaan we pieken, want we kunnen nog beter, het zit in de lucht. Wordt vervolgd.
26 Augustus 2017
65+Blauw / Southern Cross Bleu (SCB)
Onze El capitano had twee dromen afgelopen nacht vertelde hij ons toen we warmgelopen en ingeslagen op het veld stonden voor de team-brul. De 1e; dat hij nog heel lang Bram mag tegenkomen op de hockeyvelden in een perfecte conditie (ofwel; gefeliciteerd met je verjaardag) en de 2e; dat we de score vandaag verdubbelen naar 2!
Op een nat veld kregen we te maken met relatief kleine maar zeer beweeglijke goed hockiende downunders. De druk die we inmiddels graag zetten om snel toe te kunnen slaan zorgde voor een lekker potje hockey. Van onze kant vonden we elkaar weer beter dan voorheen, echter het automatisme is er nog net niet. Dat leverde weleens een misverstand op en ook een paar strafcorners. Binnen de 10 minuten werd door SCB gescoord middels een perfect genomen strafcorner waarbij de bal hard en rakelings langs de paal het doel in verdween. Gewoon een mooi doelpunt! Echter met de droom in ons hoofd (lees opdracht) creëerden we een paar leuke aanvallen die met iets meer mazzel zomaar het tegendoelpunt had kunnen opleveren. Na de drink- en bananenpauze en voorzien van de immer opbeurende woorden van de coach gingen we weer vol verve de strijd aan. Het moest mogelijk zijn droom 2 te realiseren. De combinaties op het middenveld lukten en hiermee kreeg ook onze voorhoede het nodige werk te verzetten. De regen stopte en het publiek, buiten onze eigen hooligans, nam weer in aantal toe. Ons opgezweept enthousiasme leverde wat extra rustmomentjes op in speciale zitjes met tijdslot. Er is gewerkt en gezwoegd maar het leverde geen doelpunten op, helaas ook niet voor ons. Weg droom nummer 2. Nou ja, als de 1e droom maar uitkomt.
27 Augustus 2017
65 Blue v. Southern Cross White (SCW)
De laatste wedstrijd van dit leuke toernooi speelden we op pitch 2, in de schaduw van het grote stadion. We moeten het
wederom opnemen tegen een Australisch team met de naam Southern Cross White (SCW). Nu spelen met aanvullend personeel
(2x) vanwege logistieke misverstanden en het uitvallen van Hans die uiteraard hielp bij de warming-up want anders hadden we met 10 man op het veld gestaan. Hiermee konden we ons niet houden aan het concept "never-change-a-losing-team" (overigens niet helemaal naar waarheid, zoals onze trouwe volgers wel weten) en Fred kreeg hiermee zijn favoriete plek achterin. Met de gastspelers Ben in de voorhoede en Peter als voorstop waren we (dwz; coach Pierre) overtuigd van een winnend concept. Dat moest waar gemaakt worden en met het drukzetten werd gelijk begonnen tegen deze relatief kleine maar wederom zeer stevige downunders. Vooral hun nummers 5 en 12 waren de mannen die niet aan de bal moeten komen.moeten niet het ballen moeten toekomen. Al snel werden we geconfronteerd met een voor ons geheel nieuwe situatie; we waren wel heel vaak in de cirkel van de tegenstander.
Dat leverde spectaculaire momenten op met strafcorners, schoten op de paal, terugkaatsende hoge ballen gevolgd door hengelende, cq tennis
achtige bewegingen. Leuk voor het publiek (en voor ons om te doen) maar effectief was het niet. Van een geheel ander caliber was de droge
harde klap, af rand cirkel, van gastspeler P (in de boeken beter bekend als Pierre Bijvoet) die genadeloos zorgde voor de 1-0 voorsprong.
SCW kwam overigens ook nog een paar keer buurten bij Ton Landheer en ook hij (en zijn achterhoede) moesten aan de bak, misschien wat minder vaak dan zijn collega aan de overkant, maar het scheelde soms erg weinig of de gelijkmaker was gevallen. Goed verdedigd!
In de rust werden we tot de orde geroepen; te veel man in de cirkel en onrustig spel. Verdeel de taken, hou je eigen man, maak gebruik van het "kommetje" op alle linies en breng rust in het spel. We kunnen en gaan ook winnen!
Daar werd naar gehandeld. Het speelveld werd overzichtelijker en zorgde voor de juiste combinaties. In deze periode viel dan ook het 2e doelpunt nu
gemaakt door B (in de boeken beter bekend als Pierre Bijvoet). SCW bleef doorgaan maar werd niet erg gevaarlijk meer. In het laatste kwart
deed Onno wat ie als spits zo graag doet, onverwacht opduiken om net dat laatste tikje tegen de bal te kunnen geven om het doelpuntje mee te pakken.
Hiermee was het een prettige en bevredigende afsluiting voor de trouwe fans, voor het vele (NL) publiek, voor de manager & de coach en voor ons als spelers. "The men of the match" was Geert aldus de tegenpartij, die op zijn beurt zo diep onder de indruk was dat hij de miniatuur sprakeloos in ontvangst nam hetgeen toch ook weer een hele prestatie is. Misschien was vandaag wel ons piek moment, of was het nu toch de 1e wedstrijd? We zullen het er nog wel eens over hebben, dit was een mooi toernooi!
Verslagen: Piet Stolwijk
Voorbereiding EK te Glasgow TT65 Blauw - 70B
19 april 2017 op de MHC Leusden
Op het altijd gastvrije Leusden speelden TT65 Blauw en 70B onder een stralende zon (het was weliswaar nog steeds slechts 4 graden boven het vriespunt) een leerzame wedstrijd.
Zie de foto van onze goalkeeper Ton: hij heeft meer te doen gehad dan de foto suggereert.
En zowel voor als na de wedstrijd even goede vrienden die goalkeepers, Ton en Dolf.
Zowel 70B (Gerard) als TT65 Blauw (Bram) is het gelukt om voor een werkelijk geheel leeg doel de bal toch aan de verkeerde kant van de paal te doen belanden, een actie die bij TT65 Blauw
inmiddels benoemd is tot een brammetje. Dan ook nog voor beide teams een bal op de paal dus
in de einduitslag, 1-1, kon eenieder zich dan ook wel vinden.
Op 17 mei de revanche (en dan hopelijk mét 70A enTT65 Oranje!).
Pierre Bijvoet,
coach TT65 Blauw
19 april 2017 op de MHC Leusden
Op het altijd gastvrije Leusden speelden TT65 Blauw en 70B onder een stralende zon (het was weliswaar nog steeds slechts 4 graden boven het vriespunt) een leerzame wedstrijd.
Zie de foto van onze goalkeeper Ton: hij heeft meer te doen gehad dan de foto suggereert.
En zowel voor als na de wedstrijd even goede vrienden die goalkeepers, Ton en Dolf.
Zowel 70B (Gerard) als TT65 Blauw (Bram) is het gelukt om voor een werkelijk geheel leeg doel de bal toch aan de verkeerde kant van de paal te doen belanden, een actie die bij TT65 Blauw
inmiddels benoemd is tot een brammetje. Dan ook nog voor beide teams een bal op de paal dus
in de einduitslag, 1-1, kon eenieder zich dan ook wel vinden.
Op 17 mei de revanche (en dan hopelijk mét 70A enTT65 Oranje!).
Pierre Bijvoet,
coach TT65 Blauw
2015 WGMA WK, Londen
