TEAMPAGINA - H70B / SoM
2024
Op de foto (let op de speciale sokken van Frank) ontbreken onze teamgenoten Maurits Blanson Henkemans, Rob Nijsse, Jaap Oosterhoff en Jan van den Broek die op vrijdag en/of zaterdag hebben meegespeeld. Dank ook aan de invallers op verschillende momenten: keeper Gerard Uiling, Wil Dielis, Michiel Wijtenburg en Pieter Vogelaar. Dutch Lions O70, Ger Willems
Dutch Lions O70 brullen op het ISVT
Onder de naam Dutch Lions nam het 70 SoM team afgelopen weekend deel aan het weer uitstekend georganiseerde ISVT event in Tilburg. Onder leiding van Frank Kreutzer gingen we vrijdag voortvarend van start met een 3-0 op Italië O70. Tegen het sterke Duitsland O70 kwamen we helaas net te kort 0-1, maar er werd wel weer goed gespeeld. De spirit zat er goed in en dankzij de gulle gebaren van onze penningmeester Jurgen Stigter was er na afloop ook een zeer geslaagde derde helft. Op zaterdag speelden we een 0-0 draw tegen LX England O70 gevolgd door weer een gelijkspel tegen Duitsland O65 SoM. In beide wedstrijden waren er royale kansen op de overwinning. In de derde wedstrijd tegen de Welsh Dragons O70 waren we weer veelvuldig in de aanval maar de scherpte en het geluk in de afronding ontbraken. Uit een zeldzame uitbraak scoorden de Welshmen wel en stonden we met lege handen. Dit was een echte domper. Het was duidelijk dat het scorend vermogen omhoog moest om onszelf te belonen voor het goede spel. De zondag ging goed van start met een 0-2 overwinning tegen Duitsland O70 SoM. Zelfs de inzet van een Stürmerin bracht de verdediging van ons niet van de wijs. Deze goede prestatie werd gevolgd door een overwinning tegen Alliance O70, waarvan we de uitslag uit respect voor de redacteur van het Hockeymaatje niet zullen vermelden (FF: 2-0). Er werd in beide wedstrijden weer goed gespeeld en menige vloeiende aanval rolde naar het vijandelijk doel. Het resultaat van onze 3 daagse inspanningen was een 2e plek in een poule van 8 teams
Onder de naam Dutch Lions nam het 70 SoM team afgelopen weekend deel aan het weer uitstekend georganiseerde ISVT event in Tilburg. Onder leiding van Frank Kreutzer gingen we vrijdag voortvarend van start met een 3-0 op Italië O70. Tegen het sterke Duitsland O70 kwamen we helaas net te kort 0-1, maar er werd wel weer goed gespeeld. De spirit zat er goed in en dankzij de gulle gebaren van onze penningmeester Jurgen Stigter was er na afloop ook een zeer geslaagde derde helft. Op zaterdag speelden we een 0-0 draw tegen LX England O70 gevolgd door weer een gelijkspel tegen Duitsland O65 SoM. In beide wedstrijden waren er royale kansen op de overwinning. In de derde wedstrijd tegen de Welsh Dragons O70 waren we weer veelvuldig in de aanval maar de scherpte en het geluk in de afronding ontbraken. Uit een zeldzame uitbraak scoorden de Welshmen wel en stonden we met lege handen. Dit was een echte domper. Het was duidelijk dat het scorend vermogen omhoog moest om onszelf te belonen voor het goede spel. De zondag ging goed van start met een 0-2 overwinning tegen Duitsland O70 SoM. Zelfs de inzet van een Stürmerin bracht de verdediging van ons niet van de wijs. Deze goede prestatie werd gevolgd door een overwinning tegen Alliance O70, waarvan we de uitslag uit respect voor de redacteur van het Hockeymaatje niet zullen vermelden (FF: 2-0). Er werd in beide wedstrijden weer goed gespeeld en menige vloeiende aanval rolde naar het vijandelijk doel. Het resultaat van onze 3 daagse inspanningen was een 2e plek in een poule van 8 teams
2023
WMH EK VALENCIA
70B 2e plaats De jongere ouderen van 70 Spirits of Masters oftewel “70b” hadden een wat moeizame voorbereiding. Het ISVT met krap 11 man inclusief invallers gespeeld en in mei met moeite voor het eerst getraind met een redelijk compleet team. Dus moest het in Valencia tot ontwikkeling komen en het spelschema bleek daar achteraf toch goed bij te passen. De eerste match tegen Engeland LX en in Q1 al met 2-0 achter. De Engelsen gingen wat consolideren waardoor wij wat in ons spel konden komen. In Q3 2-1 gemaakt waarna LX weer aanzette en de eindstand 3-1 maakten. De volgende dag tegen Southern 8 Cross, waar het scenario zich leek te herhalen: in Q1 weer met 2-0 achter, daarna wat consoliderende Aussies die er echter niet op gerekend hadden dat er vechtlust in ons team zat. Dus in Q3 werd het weer 2-1, en snel daarna 3-1 en na de nodige opzwepende teksten in de korte rust ging het in Q4 los. Er werd keihard gewerkt en via een strafbal uit een rebound van een WTF strafcorner en vervolgens een rechtstreekse strafcorner (die er heel ontspannen geslagen ineens in ging) maakten we in de bloedstollende finale minuten 3-3. Bloedstollend? Jawel, want we speelden met 10 man in de laatste 10 minuten en de Aussies begonnen ook te strijden voor hun 3-2 voorsprong. De zondag besteed aan wat ‘sight seeing’ in de oude stad en het strand, en uiteraard de mentale voorbereiding op de wedstrijd van maandagmorgen tegen Duitsland. Als we die wonnen was een tweede of derde plaats in de poule fase gegarandeerd. Omdat er maar een poule was waren er dan halve finales van 1 tegen 4 en 2 tegen 3. ‘s-Avonds de zonsondergang vanaf het voordek (-doek) van een catamaran bewonderd, een gevoegelijke vaartocht waarbij tot spijt van velen van ons de zeilen niet werden gehesen. Had toch best wel gekund… Dinsdag met een deel van het team een lange fietstocht gemaakt naar Albufeira, door een ‘wetlands’ natuurreservaat. Woensdag moesten we de laatste poulewedstrijd tegen Alliance. Die hadden gelijkgespeeld tegen Duitsland en hadden uitgerekend dat ze tegen ons aan een gelijk spel genoeg hadden om als 4e de halve finales te halen. Dus ze speelden in een 1-8-1-1 opstelling. Bij ons was de scherpte wat weggezakt en toen diverse kansen nét niet verzilverd konden worden -centimeter kwesties- kreeg Alliance moed en kwam bij ons enige frustratie boven. Dus bleef het 0-0. Donderdag was een rustdag, met diverse activiteiten, wat shoppen, wat strand en stadsbezoek en wat kijken bij andere Nederlandse teams. En uiteraard de viering van de verjaardag van coach Harry Slagter. Op vrijdag weer tegen Southern Cross en nu begon het bij ons beter te lopen. De wedstrijd ging gelijk op en eindigde in 2-2. Via strafballen gingen we door naar de finale tegen (alweer) Engeland LX. De finale maakte alle verwachtingen waar: een pittige wedstrijd weinig krachtsverschil, diverse kansen over en weer. In de eerste helft speelde LX naar de kant waar de scheidsrechter vrij gemakkelijk strafcorners gaf en de 7e in Q2 ging erin. De tweede helft leverde ons ook 4 of 5 strafcorners op en nog een dikke kans uit een 1 op 1 voor de keeper. (Bal rolde onder keeper door nét naast en de betrokken speler kon dankzij een subtiel door de keeper gecreëerde struikelpartij er nét niet meer bij.) Dus eindresultaat: een verdiende zilveren plak, duurzaam gemaakt van een houten medaillon. Én het gevoel dat we ons in het toernooi naar een stijgende lijn hadden gewerkt.
Albert Aalbers- Aanvoerde
2020
2019
8 juni 2019, Kontich
Clash der Lage Landen 70 B
Op zaterdag 8 juni werd dit, inmiddels traditionele , drieluik gespeeld in Kontich (B).
De aanrij route was zeer filerijk. Dit stond echter niet in de weg (al die auto’s wel), de meeste wedstrijden begonnen keurig op tijd of ietsje later. De ontvangst met (te betalen) koffie en crematiecake (gratis) was hartelijk en het was leuk weer zo veel oude bekende Old Lions aan te treffen.
Wat tijdens de reis opviel in het Belgische waren de zeer goedkope benzine prijzen! Tot wel 0,35 eurocent per liter goedkoper!
Nederland had 3 teams afgevaardigd: 60 B, 65 B en 70B. En dat allemaal als voorbereiding op het EK over 2 weken in Brasschaat (B).
Dit gaat over 70 B dat maar liefst 6 selectie spelers moest missen wegens vakanties, blessures en ander zeer. Dankzij Paultje (O) Verloop en Juul Verheem konden we toch met 12 man beginnen.
Voor het begin de gebruikelijke uitwisselingen van vriendelijkheden door ons versterkt met een fles Hollandse jenever en een hoeraatje voor tegenstander en scheidsen.We waren gelijk sterker en zetten de Belgische defensie stevig onder druk. Op verzoek van onze niet aanwezige captain Jan, verdedigden we over rechts uit……..Enkele kansen dienden zich aan maar de Belgische goalie hield zijn doel knap schoon. Tot het moment dat we iets buiten de 23 een vrije slag kregen die door Juul d.m.v. een fraaie self pass actie werd omgezet in de 1-0. Dat was in het eerste kwart.
Het tweede, derde en vierde kwart bleven we duwen, maar steeds weer eindigden onze acties of op de uitstekende keeper of in de mêlee van spelers in de cirkel. Er werd (te) veel gelopen met de bal en iedereen wilde de beslissende pass geven zo leek het. Een beetje te laconiek soms. Zelf kon ik tot drie keer alleen op de keeper af maar die man bleef maar in de weg staan.Dat we 15 strafcorners (volgens coach Eric) niet wisten te benutten zegt ook wel iets over de krachtsverhoudingen. Meine, onze keeper, had een makkelijke middagje!
Kortom, een magere maar wel verdiende zege. Vermeldenswaardig waren nog een groene en een (directe) gele kaart voor de soms wat te fysieke Belgische vrienden. Onze brave Joost werd diverse keren onderuit geschoffeld en zelfs bedreigd met opgeheven stick door een gefrustreerde Belg, rare jongens die Belgen……ook Asterix (die kleine Belg met die mooie krulsnor) deed weer mee en zeer verdienstelijk.
In het tweede kwart werd de wedstrijd overigens nog even stilgelegd vanwege een giga regenbui.
De toverdrank kwam uiteraard na de wedstrijden door, evenals de uitstekende maaltijd.
Gezien het totaal resultaat (60 B 6-1 verlies, 65 B 0-0 en 70 B 1-0 winst) wonnen de Belgen deze editie en dus ook de foeilelijke beker die, traditiegetrouw aan Nederland werd geschonken, tot de volgende editie van deze leuke en nuttige traditie.
We oefenen nu nog 1 keer in Tilburg tegen Australië en dan wacht Brasschaat. Een positief saldo in onze oefenwedstrijden tot nu toe (winst en verlies tegen 75 A, winst tegen 65 B en winst tegen België) dat moet toch tot iets gaan leiden, zou je zeggen op dat EK. Nieuw is dat Zuid-Afrika en Australië nu ook tot Europa worden gerekend…..
Bob Hulst
gepubliceerd 11 juni 2019
Clash der Lage Landen 70 B
Op zaterdag 8 juni werd dit, inmiddels traditionele , drieluik gespeeld in Kontich (B).
De aanrij route was zeer filerijk. Dit stond echter niet in de weg (al die auto’s wel), de meeste wedstrijden begonnen keurig op tijd of ietsje later. De ontvangst met (te betalen) koffie en crematiecake (gratis) was hartelijk en het was leuk weer zo veel oude bekende Old Lions aan te treffen.
Wat tijdens de reis opviel in het Belgische waren de zeer goedkope benzine prijzen! Tot wel 0,35 eurocent per liter goedkoper!
Nederland had 3 teams afgevaardigd: 60 B, 65 B en 70B. En dat allemaal als voorbereiding op het EK over 2 weken in Brasschaat (B).
Dit gaat over 70 B dat maar liefst 6 selectie spelers moest missen wegens vakanties, blessures en ander zeer. Dankzij Paultje (O) Verloop en Juul Verheem konden we toch met 12 man beginnen.
Voor het begin de gebruikelijke uitwisselingen van vriendelijkheden door ons versterkt met een fles Hollandse jenever en een hoeraatje voor tegenstander en scheidsen.We waren gelijk sterker en zetten de Belgische defensie stevig onder druk. Op verzoek van onze niet aanwezige captain Jan, verdedigden we over rechts uit……..Enkele kansen dienden zich aan maar de Belgische goalie hield zijn doel knap schoon. Tot het moment dat we iets buiten de 23 een vrije slag kregen die door Juul d.m.v. een fraaie self pass actie werd omgezet in de 1-0. Dat was in het eerste kwart.
Het tweede, derde en vierde kwart bleven we duwen, maar steeds weer eindigden onze acties of op de uitstekende keeper of in de mêlee van spelers in de cirkel. Er werd (te) veel gelopen met de bal en iedereen wilde de beslissende pass geven zo leek het. Een beetje te laconiek soms. Zelf kon ik tot drie keer alleen op de keeper af maar die man bleef maar in de weg staan.Dat we 15 strafcorners (volgens coach Eric) niet wisten te benutten zegt ook wel iets over de krachtsverhoudingen. Meine, onze keeper, had een makkelijke middagje!
Kortom, een magere maar wel verdiende zege. Vermeldenswaardig waren nog een groene en een (directe) gele kaart voor de soms wat te fysieke Belgische vrienden. Onze brave Joost werd diverse keren onderuit geschoffeld en zelfs bedreigd met opgeheven stick door een gefrustreerde Belg, rare jongens die Belgen……ook Asterix (die kleine Belg met die mooie krulsnor) deed weer mee en zeer verdienstelijk.
In het tweede kwart werd de wedstrijd overigens nog even stilgelegd vanwege een giga regenbui.
De toverdrank kwam uiteraard na de wedstrijden door, evenals de uitstekende maaltijd.
Gezien het totaal resultaat (60 B 6-1 verlies, 65 B 0-0 en 70 B 1-0 winst) wonnen de Belgen deze editie en dus ook de foeilelijke beker die, traditiegetrouw aan Nederland werd geschonken, tot de volgende editie van deze leuke en nuttige traditie.
We oefenen nu nog 1 keer in Tilburg tegen Australië en dan wacht Brasschaat. Een positief saldo in onze oefenwedstrijden tot nu toe (winst en verlies tegen 75 A, winst tegen 65 B en winst tegen België) dat moet toch tot iets gaan leiden, zou je zeggen op dat EK. Nieuw is dat Zuid-Afrika en Australië nu ook tot Europa worden gerekend…..
Bob Hulst
gepubliceerd 11 juni 2019
2018
2 juni 2018
Old Lions België – Nederland 70 B / TT 70
Op zaterdag 2 juni zijn wij afgereisd naar het pittoreske dorpje Kontich onder de rook van Antwerpen, dit op uitnodiging van onze Belgische vrienden, voor de traditionele (mag je wel zeggen na 10x) ontmoeting tussen de diverse B teams (60, 65 en 70).
Eigenlijk wil je dat niet winnen vanwege de foeilelijke en loodzware trofee, maar allez.
Eerste pluspunt was het tankstation, vlak naast de hockeyclub, euro 1,44 per liter, de eerste winst.
Heet van de pers of vers van de naald of andersom, het kan allebei, dit verslag.
In aanloop naar Barcelona een nuttige oefening, zeker na de winst in het Tilburg toernooi. Niet helemaal compleet en met een invaller, ons aller Paultje.
Bij de opkomst van de teams de traditionele vriendelijke woorden over en weer en uitwisseling van geschenken, dit keer jenever en chocolade (hoe origineel)
Na een stroef begin begon de 70 motor (niet die van Gerard maar die van het team) te draaien. Na wat gemiste kansen werd er goed gescoord door Paultje, Joep en Fred met zijn bekende intikker. Kortom een 3-0 overwinning. Onze 65 collega’s wonnen met 2-1 en de jonkies van 60 hielden het op 1-1, zodat de overall zege weer voor ons was.
Daarna een drankje. In het clubhuis was een tennispot te zien van de Belgische speler Goffin. Daar zaten veel Belgen naar te kijken. Volgens een der onzen was die wedstrijd echter al de avond daarvoor gespeeld: dus waarom keken zij? Opmerking vanuit ons team : ‘omdat er live’ onderstaat? Grappig.
Zo’n beetje rondkijkend realiseerde ik me maar weer eens hoe dankbaar ik, wij eigenlijk mogen zijn voor dit soort happenings, dit gezamenlijke hockeyen en alles er om heen in onze 60+ vereniging. En gaan de gedachten terug naar gezichten met wie ik in de afgelopen 11 jaren mocht spelen en die nu ontbreken zoals Hans Prinsen Geerligs, Claas Borgers, Rini Slee, Jaap ter Haar…….
Terugkijken, het zal de leeftijd wel zijn.
Deze dag werd afgesloten met een, zoals gebruikelijk, prima diner en bijbehorende drankjes en ijs toe.
Een van de jonkies van 60 B sprak enkele woorden bij de uitreiking van de trofee, die volgens afspraak blijft in het land waar de wedstrijden worden gespeeld: volgend jaar doen we dat weer anders uiteraard want we willen dat ding gewoonweg niet. Tja die woorden: er was geen woord Frans bij, jammer, dat moet de volgende keer beter.
Bob Hulst
gepubliceerd 5 juni 2018
Old Lions België – Nederland 70 B / TT 70
Op zaterdag 2 juni zijn wij afgereisd naar het pittoreske dorpje Kontich onder de rook van Antwerpen, dit op uitnodiging van onze Belgische vrienden, voor de traditionele (mag je wel zeggen na 10x) ontmoeting tussen de diverse B teams (60, 65 en 70).
Eigenlijk wil je dat niet winnen vanwege de foeilelijke en loodzware trofee, maar allez.
Eerste pluspunt was het tankstation, vlak naast de hockeyclub, euro 1,44 per liter, de eerste winst.
Heet van de pers of vers van de naald of andersom, het kan allebei, dit verslag.
In aanloop naar Barcelona een nuttige oefening, zeker na de winst in het Tilburg toernooi. Niet helemaal compleet en met een invaller, ons aller Paultje.
Bij de opkomst van de teams de traditionele vriendelijke woorden over en weer en uitwisseling van geschenken, dit keer jenever en chocolade (hoe origineel)
Na een stroef begin begon de 70 motor (niet die van Gerard maar die van het team) te draaien. Na wat gemiste kansen werd er goed gescoord door Paultje, Joep en Fred met zijn bekende intikker. Kortom een 3-0 overwinning. Onze 65 collega’s wonnen met 2-1 en de jonkies van 60 hielden het op 1-1, zodat de overall zege weer voor ons was.
Daarna een drankje. In het clubhuis was een tennispot te zien van de Belgische speler Goffin. Daar zaten veel Belgen naar te kijken. Volgens een der onzen was die wedstrijd echter al de avond daarvoor gespeeld: dus waarom keken zij? Opmerking vanuit ons team : ‘omdat er live’ onderstaat? Grappig.
Zo’n beetje rondkijkend realiseerde ik me maar weer eens hoe dankbaar ik, wij eigenlijk mogen zijn voor dit soort happenings, dit gezamenlijke hockeyen en alles er om heen in onze 60+ vereniging. En gaan de gedachten terug naar gezichten met wie ik in de afgelopen 11 jaren mocht spelen en die nu ontbreken zoals Hans Prinsen Geerligs, Claas Borgers, Rini Slee, Jaap ter Haar…….
Terugkijken, het zal de leeftijd wel zijn.
Deze dag werd afgesloten met een, zoals gebruikelijk, prima diner en bijbehorende drankjes en ijs toe.
Een van de jonkies van 60 B sprak enkele woorden bij de uitreiking van de trofee, die volgens afspraak blijft in het land waar de wedstrijden worden gespeeld: volgend jaar doen we dat weer anders uiteraard want we willen dat ding gewoonweg niet. Tja die woorden: er was geen woord Frans bij, jammer, dat moet de volgende keer beter.
Bob Hulst
gepubliceerd 5 juni 2018
NEDERLAND 70B-BELGIË 70A (OLD LIONS)
Clash der Lage Landen
27 januari 2018
Op een droog en winderig Tilburg bond het Glasgow-team de strijd aan tegen de Belgische vrienden. We hadden nog een appeltje met ze te schillen.
Ons team bestond uit: Dolf (onze draaischijf) ,Joep (veurzitter),(kleine) Eric, Henk R. (reislijer), Ben Hamel)en), Paul S (trateeg)., Jan van Campenhout (invallend), Hein Ziegenhart (invallend), Herman (de bekkentrekker), Gerard (fotograaf en motormuis), Fred (Super Mario) en Rob O (over de top). Geblesseerd maar aanwezig: Rob W(ils voor elk wat) en Bob (H(andje geblesseerd).
Dit alles onder leiding van Eric (de grote).
Na een gedegen tactische bespreking en een een dito warming begonnen we aam 4x 17,5 minuut. De speltactiek was het vertrouwde 3-3-3 met straffe mandekking op alle posities en geen domme ballen en snel passen. Allemaal feilloos begrepen door de 70 b-ers uiteraard…….
En, nog belangrijker: geen overtredingen in de cirkel want dat zou en strafcorner zijn….in Glasgow hadden we, geloof ik 6 tegengoals waarvan 5 strafcorners dus een goede tip…….Bij uitverdedigen van de tegenpartij actief zijn en gelijk druk zetten. Ja, ja dat is niet niks he?
Na het zingen der volksliederen en het overhandigen van Schiedamse jenever en Belgische chocolade onden we beginnen.
Dit alles resulteerde in elk geval in een veldoverwicht met de eerste mooie kans na ca. 8 minuten. Precies in de laatste minuut van het eerste kwart een SC voor ons. Aangever Herman, pass van Paul op Joep en vandaar naar Fred die fraai scoorde 1-0.
Het tweede kwart kwam Hein in het veld, die kreeg het op zijn heupen maar dat schoot later door naar zijn rug helaas dus dat was een kort genoegen.
Wel kregen wij weer een (mislukte) SC maar wel een fraaie pass van Jan op Fred en 2-0. Een van de weinige Belgische aanvallen leverde een goed genomen maar heel hard naast gaande SC op.
Ruststand dus 2-0 en een heel gepalaver met uiteraard het hoogste woord voor Eric de Grote. Grapje: Eric de tactische coach, Bob de prestatiecoach en Rob Wils de manager maar dat gaat hem niet worden he?
In de tweede helft zag de Belgische keeper bij een scrimmage Gerard’s hoofd voor de bal aan, maar gelukkig kon Gerard worden opgelapt en verder spelen.
Na een mooie snelle harde pass door het midden van Henk kon (alweer!) Fred fraai intippen 3-0.
Toen werd Joep hardhandig gevloerd na een soepele passeerbeweging waardoor hij nogal hard op zijn achterste viel: de bilnaadspray bleef in de tas en ook hij kon verder. Wel was hij nog in staat tot de mooiste on liner van de wedstrijd over een van de scheidsen: ‘ de enige vent in het veld die we tegen hebben’………(dat mag de veurzitter zeggen toch?). Maar ook miste hij helaas alleen voor de keeper.
De helden werden moe in het 4e kwart maar niet nadat een fabelachtig hard schot van links door Gerard op miraculeuze wijze via een Belgische stick op de doellijn nog over werd gewerkt. Na nog wat kleine kansen eindigde de wedstrijd derhalve, na somtijds mooi combinatiespel vanuit het sterke middenveld ineen verdiende 3-0 zege.
Aangezien 60 B en 65 B gelijkspeelden werd deze ‘clash’ gewonnen door Nederland (maar de Belgen komen er aan, net als in het ‘grote’hockey’ !!
Na een gezellige borrel met veel gegis , gegok en wat dies meer zij over wie in Barcelona spelen gaat konden we aan een uitstekend verzorgd (lopend) buffet (pommes de terre gratine, viandes, champignon, choux de Bruxelles, charbon rouge et un dessert) was het tijd voor de diverse toespraken, namen de Nederlanders in de persoon van Herman de vreselijke lelijke trofee in ontvangst en presenteerde Joep zich als nieuwe voorzitter en nodigde hij en –passant de Belgen uit voor deelname aan onze OLW’s, strak plan.
Begin juni vinden de returns plaats, dan met de Barcelona selecties plaats.
Kortom een mooie 60+ dag, Tilburg bedankt voor de gastvrijheid en tot een volgende keer.
Bob Hulst
2017
Op 15 april speelde 70B een oefenwedstrijd tegen 65 BLAUW. Verslag.
2016
17 december 2016
NEDERLAND - BELGIË |
|
HC TILBURG 1500 uur verslag volgt
2015
|
Verslag 70-B Londen 22-28 augustus 2015.
In de aanloop naar dit toernooi is het geruime tijd de vraag geweest of er voldoende spelers beschikbaar zouden zijn. Uiteindelijk is besloten dat wij met slechts 13 spelers , een coach en een manager zouden afreizen naar Londen en dat na de wedstrijden van het 75-plus-team twee van hen ons zouden komen versterken. Dit bleek bittere noodzaak, omdat wij na de tweede wedstrijd al twee geblesseerden hadden en later zelfs drie , waardoor ook de coach als speler moest fungeren. Opvallend detail : alle geblesseerden campinggasten; hotels zijn dus niet alleen comfortabeler maar kennelijk ook gezonder. De tegenstanders in de poule waren bekend , namelijk dezelfde als een jaar tevoren in Den Haag. De eerste wedstrijd op zaterdag , onder (sub)-tropische omstandigheden , tegen het Australische Southern Cross verliep tot en met het derde kwart met wisselende kansen over en weer. Omdat de achterstand nog tot 0 - 1 beperkt was , werd alles op de aanval gegooid. Zoals zo vaak , vallen de goals dan aan de andere kant. Een geflatteerde 0 - 4 nederlaag was het gevolg , waarbij zij aangetekend dat er soms meer hinder werd ondervonden van de arbitrage dan van de australische tegenstander. Wij gaven als enige nederlandse team op zondag acte de presence op de welkomstreceptie in het Grange Hotel. De wedstrijd tegen Alliance verliep zoals verwacht kon worden. Ondanks een duidelijk veldoverwicht slaagden wij er niet in te scoren , met als gevolg dat een uitval van Alliance fataal werd; 0 - 1 verlies derhalve. De wedstrijd tegen Engeland-LX werd gespeeld onder barre omstandigheden. Hevige regen van begin tot einde. Dit ligt ons kennelijk toch beter dan hitte , want er werd gescoord , twee keer zelfs. Omdat de engelsen dit ook deden werd de uitslag 2 - 2 . |
Na 3 wedstrijden eindigden we zodoende als vierde in de poule en moest de kruisfinale tegen wederom Southern
Cross gespeeld worden.Op de wedstrijddag regende het zo mogelijk nog harder dan de dag ervoor. Gevolg : twee onder water staande velden waarop aanvankelijk niet kon worden gehockeyed. Met een vertraging van enkele uren kon het programma gelukkig toch worden uitgespeeld. Wij kwamen , niet onverdiend , al vrij snel op een 1 - 0 voorsprong. De australische druk nam weliswaar toe , waardoor er zelfs ook kansen op een grotere voorsprong ontstonden , maar naarmate de wedstrijd vorderde leek het er steeds meer op dat wij de overwinning uit het vuur konden slepen en daardoor in de finale zouden komen. De laatste minuut werd echter fataal. Een onnodige strafcorner resulteerde in een 1 - 1 eindstand. Shoot-outs moesten de beslissing brengen. Omdat dit de eerste keer was tijdens het toernooi , vond kennelijk iedere official dat er voor hem of haar een taak lag. Dat leidde de aandacht nogal af van de hoofdzaak : scoren. De enige van ons die het hoofd koel hield was onze topscorer Harm Rasterhoff. Omdat de australiers twee koele kikkers hadden , verloren we uiteindelijk de shoot-outs met 1 - 2 . Geen finale dus , maar nog een vijfde wedstrijd tegen Engeland-75-plus. Bepaald geen gezapig potje , want de engelsen hadden zich terdege voorbereid en wonnen de wedstrijd verdiend met 1 - 0 . Slechts een wedstrijdpunt uit vijf wedstrijden lijkt op het eerste gezicht teleurstellend , doch dat was niet het overheersende gevoel bij het team ; immers op een haar na toch de finale bereikt. Tijdens de afsluitende gezamenlijke maaltijd overheerste dan ook het gevoel van tevredenheid over een gezellig toernooi. De deelnemers waren : Marius v.d. Bosch (coach) ; George Kuntz (manager) ; Haje Wessels (keeper) ; Bas van Benten ; Sikko van Daal ; Sytzes v.d.Meer ; Cees Rosingh ; Jan Hendrik van Puffelen ; Frits Hesselink ; Sicco Faber ; Dirk de Vries ; Pieter van Seventer ; Fred van Enkhuijzen ; Harm Rasterhoff ; Wim van Noortwijk (ook 75-plus) ; Jaap Hazewinkel (ook 75-plus); en Reino Westebring (aanvoerder) . |
