Your browser does not support viewing this document. Click here to download the document.
Evert van Esch ons lidnummer 150.
Ons bereikte het droevige bericht dat Evert van Esch ons ontvallen is.
Hij was ondanks zijn slechte gezondheid steeds betrokken bij onze "Zestigplussers". Hij was zeker een stevige pilaar onder onze Vereniging. Onze eerste ontmoeting, dat zal niemand verbazen was op het groene(gras). HOCO , TMHC Tilburg en FORWARD in een klein oppervlak ontmoetten we elkaar op zaterdag als juniores en natuurlijk op zondag .
Zo kwamen in contact met de veteranen en wel onze fameuze " NHC "De Zestigplussers". Hier kwamen zijn kwaliteiten aan het licht. Een man met visie op wie men altijd kon rekenen. Van 2001 t/m 2009 regelde hij met sigaar in de ene hand en de viltstift in de andere met veel Brabantse humor de gang van zaken tijdens de OLW.
Hij werd gevraagd om mede met o. a. Walter Hagedoorn toe te zien, dat het internationale veteranen hockey zich ontwikkelde, maar binnen de club. EENHEID was zijn leidraad. Zo hebben we de gelegenheid gehad onze vereniging altijd samen als doel te fixeren. Eerlijkheid, humor en oplossing gericht waren zijn grote sterktes. Samen met het bestuur stond hij voor een sportieve en vriendschappelijke vereniging, ook binnen de KNHB, WGMA .
Jammer, dat hij door gezondheidsproblemen gedwongen werd te verhuizen.
Gelukkig kon Evert nog vanuit zijn bovenraam de hockeyjeugd voorbij zien fietsen. Wij kwamen er nog om alles door te nemen Hij zei dan:
"Ziede gij die jeugd doar fietsen mee hockeysticks". Ze gaan vandaag werken aan onze opvolging. De laatste jaren was ontmoeten niet meer mogelijk ,Corona en andere booswichten verboden het.
Velen zullen in vriendschap aan hem denken. Een mooi glas heffen! Dat gunt hij ons zeker. Wij wensen zijn gezin sterkte toe en een mooi afscheid. Wij zijn hockey maten en vrienden : "het ga jullie goed met prachtige herinneringen".
BERNARD Verbunt ( uw vroegere 1ste dienaar)
Ons bereikte het droevige bericht dat Evert van Esch ons ontvallen is.
Hij was ondanks zijn slechte gezondheid steeds betrokken bij onze "Zestigplussers". Hij was zeker een stevige pilaar onder onze Vereniging. Onze eerste ontmoeting, dat zal niemand verbazen was op het groene(gras). HOCO , TMHC Tilburg en FORWARD in een klein oppervlak ontmoetten we elkaar op zaterdag als juniores en natuurlijk op zondag .
Zo kwamen in contact met de veteranen en wel onze fameuze " NHC "De Zestigplussers". Hier kwamen zijn kwaliteiten aan het licht. Een man met visie op wie men altijd kon rekenen. Van 2001 t/m 2009 regelde hij met sigaar in de ene hand en de viltstift in de andere met veel Brabantse humor de gang van zaken tijdens de OLW.
Hij werd gevraagd om mede met o. a. Walter Hagedoorn toe te zien, dat het internationale veteranen hockey zich ontwikkelde, maar binnen de club. EENHEID was zijn leidraad. Zo hebben we de gelegenheid gehad onze vereniging altijd samen als doel te fixeren. Eerlijkheid, humor en oplossing gericht waren zijn grote sterktes. Samen met het bestuur stond hij voor een sportieve en vriendschappelijke vereniging, ook binnen de KNHB, WGMA .
Jammer, dat hij door gezondheidsproblemen gedwongen werd te verhuizen.
Gelukkig kon Evert nog vanuit zijn bovenraam de hockeyjeugd voorbij zien fietsen. Wij kwamen er nog om alles door te nemen Hij zei dan:
"Ziede gij die jeugd doar fietsen mee hockeysticks". Ze gaan vandaag werken aan onze opvolging. De laatste jaren was ontmoeten niet meer mogelijk ,Corona en andere booswichten verboden het.
Velen zullen in vriendschap aan hem denken. Een mooi glas heffen! Dat gunt hij ons zeker. Wij wensen zijn gezin sterkte toe en een mooi afscheid. Wij zijn hockey maten en vrienden : "het ga jullie goed met prachtige herinneringen".
BERNARD Verbunt ( uw vroegere 1ste dienaar)
